Ξεκίνησε η ονοματολογία για την θέση του Υπουργού Οικονομικών της Ελλάδος, μετά και την παραίτηση του Γιάνη Βαρουφάκη. Σϋμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες τα ονόματα που προηγούνται είναι αυτά του Πρεβεζάνου Ευκλείδη Τσακαλώτου και του Γιώργου Σταθάκη. Το όνομα θα ανακοινωθεί μετά το πέρας του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών και μέχρι τότε όλα είναι ανοιχτά. Σε περίπτωση που ο Ευκλείδης Τσακαλώτος καθίσει στον υπουργικό θώκο του Υπουργείου Οικονομικών, θα είναι ο Τρίτος Πρεβεζάνος μετά τους Κωνσταντίνο Κονωφάγο και τον Αναστασιο Μπάλκο.
Ο Κωνσταντίνος Η. Κονοφάγος (Πρέβεζα, 26.12.1912 – Αθήνα, 16.7.1989) ήταν Έλληνας μεταλλουργός και χημικός μηχανικός, καθηγητής και πρύτανης του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, ποιητής (με το φιλολογικό ψευδώνυμο Κωνσταντίνος Λότρης), συγγραφέας και πολιτικός. Διετέλεσε δήμαρχος Λαυρίου, βουλευτής Πρέβεζας και υπουργός Βιομηχανίας (1974-1977.
Μετά τη μεταπολίτευση κλήθηκε από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή να μετάσχει στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, αλλά αρνήθηκε τη συμμετοχή αυτή και ζήτησε να εκλεγεί βουλευτής με τις ψήφους του λαού. Έτσι, στις εκλογές της 17.11.1974 πολιτεύτηκε στην Εκλογική περιφέρεια Πρέβεζας με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και εκλέχθηκε πρώτος βουλευτής με 14.349 ψήφους. Άσκησε τα καθήκοντα του βουλευτή μέχρι τις 22.10.1977. Διετέλεσε Υπουργός Βιομηχανίας στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή από 21.11.1974 έως 28.11.1977 και συνέβαλε στην ανάπτυξη της βιομηχανίας στην Ελλάδα. Ως Υπουργός ίδρυσε την Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου (ΔΕΠ), τον Ελληνικό Οργανισμό Τυποποίησης (ΕΛΟΤ). Στις εκλογές της 20.11.1977 πολιτεύτηκε στην Α’ εκλογική περιφέρεια Αθηνών, αλλά δεν κατόρθωσε να εκλεγεί. Στις εκλογές της 18.10.1981 πολιτεύτηκε και πάλι στην εκλογική περιφέρεια Πρέβεζας, χωρίς να εκλεγεί. Κατά το διάστημα 1980-1981 διετέλεσε διοικητής της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου.
Ο Αναστάσιος Μπάλκος (1916 – 1995) ήταν αντιστράτηγος του ελληνικού Στρατού Ξηράς, πολιτικός και συγγραφέας. Διετέλεσε βουλευτής Πρέβεζας με τη Νέα Δημοκρατία, γενικός γραμματέας του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και υπουργός Δημόσιας Τάξης. Υπήρξε ο βουλευτής με τη μακρότερη συνεχόμενη θητεία στην εκλογική περιφέρεια Πρέβεζας (11 χρόνια και 5 μήνες).
Γεννήθηκε το 1916 στην Πρέβεζα. Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και αργότερα συμπλήρωσε τις σπουδές του σε διάφορες στρατιωτικές σχολές εσωτερικού και εξωτερικού, μεταξύ των οποίων και η Σχολή Πολέμου των ΗΠΑ[1] στο Fort Leavenworth.
Πολέμησε στο Αλβανικό Μέτωπο το 1940-1941, στην Εθνική Αντίσταση με τον ΕΔΕΣ του Ζέρβα και στον εμφύλιο πόλεμο με τις κυβερνητικές δυνάμεις.
Επί κυβερνήσεων Παπάγου και Καραμανλή, ως ταγματάρχης και αντισυνταγματάρχης, ήταν τοποθετημένος στον Β΄ Κλάδο Αντικατασκοπείας και Ασφάλειας της τότε ΚΥΠ.[2]
Βρέθηκε κοντά στους Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ευάγγελο Αβέρωφ αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση και τον Ιανουάριο του 1975 τοποθετήθηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Δημόσιας Τάξης.[3] Παραιτήθηκε το Νοέμβριο του 1977 για να θέσει υποψηφιότητα ως βουλευτής στο νομό Πρέβεζας. Εξελέγη βουλευτής και διορίστηκε υπουργός Δημόσιας Τάξης, παραμένοντας ως τον Μάιο του 1980.[3] Αυτά τα χρόνια ξεκίνησαν οι επιθέσεις πολλών τρομοκρατικών οργανώσεων, με κυριότερη τη 17 Νοέμβρη, τη δράση των οποίων δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει, παρά τις προσπάθειές του.
Επανεξελέγη βουλευτής Πρέβεζας το 1981 και το 1985. To 1981 επιτέθηκε στη νεοεκλεγμένη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επειδή ανέθεσε το υπουργείο Δημόσιας Τάξης στον δικηγόρο Γιάννη Σκουλαρίκη, πρώην αντάρτη του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
Μέλος με Α.Μ. 13363
