ΠΡΕΒΕΖΑ: ”Κρα και κρι, κρα και κρι, του αέρα φτερωτοί, φοβεροί και τρομεροί”

Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο του
Πάνου Μουρεζίνη “Σεργιάνι στην Πρέβεζα του χθες”, διαβάσαμε για τον προσκοπισμό και τον οδηγισμό στην πόλη της Πρέβεζας την δεκαετία του 50′ και του 60′. Κάνοντας μια βόλτα στις κατασκηνώσεις των Αγίων Αποστόλων πριν από περίπου έναν χρόνο και βλέποντας σε τι κατάσταση βρίσκονται, θελήσαμε να κάνουμε ένα αφιέρωμα για το χθες και το σήμερα. Η δεκαετία του 50′ λοιπόν είναι μια δεκαετία που ο προσκοπισμός γνωρίζει μεγάλη άνθηση με περιφερειακό έφορο τον οδοντίατρο Σώζο Χριστάκη και τοπικό έφορο το γυμναστή Αχιλλέα Παπανικολάου, προσφέροντας στην νεολαία της πόλης μας γνώσεις, άσκηση και ψυχαγωγία και συμβάλλοντας τα μέγιστα στη σωστή διάπλαση των αυριανών πολιτών της πατρίδας μας. Ο χώρος που βλέπετε στην μεγάλη φωτογραφία κάποτε έσφυζε από ζωή με τις φωνές των “Λυκόπουλων”, των “πουλιών” των “αετών” και άλλων προσκόπων που κατασκήνωναν εκεί και των οποίων σύνθημα ήταν και ο τίτλος της ανάρτησης μας.

Αυτή η εικόνα είναι από το 1958 (Αρχείο Πάνου Μουρεζίνη), όπου δεκάδες νέοι της πόλεις μας κατασκήνωναν στο σημείο, μεταξύ αυτών στην εικόνα βλέπετε ξαπλωμένο τον μεγάλο Πρεβεζάνο σκηνοθέτη που διαπρέπει στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Σουηδία Μπάμπη Τσόκα.

Όπως ο προσκοπισμός στα αγόρια έτσι και ο Οδηγισμός στα κορίτσια προσφέρει επιμόρφωση και ψυχαγωγία και ας μην ξεχνάμε το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού και το τοπικό παράρτημα Πρέβεζας που η δράση του είναι ξεχωριστή στην πόλη μας μέχρι και σήμερα.
Και σε αυτό το σήμερα θα σταθούμε και εμείς αμέσως τώρα.

 Πάμε λοιπόν στο σήμερα . . . Πως είναι αυτός ο χώρος των προσκοπικών κατασκηνώσεων σήμερα;;; Θυμόμαστε την δεκαετία του 90′ παιδιά του Δημοτικού τότε, πως η μακρινή μας απόδραση ήταν λεωφορείο και κατασκηνώσεις στους Αγίους Αποστόλους… Αμυδρά θυμόμαστε μια αρκετά ικανοποιητική κατάσταση στο χώρο, ότι δεν υπάρχει σήμερα δηλαδή . . . Αυτός ο χώρος που θα μπορούσε να φιλοξενεί εκατοντάδες παιδιά από όλη την Ελλάδα κάθε χρόνο, τα οποία θα γέμιζαν με τις παιδικές τους φωνές με ζωντάνια, ένας χώρο που είναι πνεύμονας πρασίνου για την περιοχή μας . . . Αντί αυτού εγκατάλειψη . . .όπως μαρτυρούν και οι εικόνες!!!Αλήθεια δεν θα μπορούσε αυτός ο χώρος να “σουλουπωθεί” για να εγκατασταθεί εκεί το τοπικό παράρτημα του Σώματος Ελληνικού Οδηγισμού; Επειδή οι εκλογές πλησιάζουν θα θέλαμε ειλικρινά κάποιος υποψήφιος να μας πει τι μπορεί ή τι όνειρο έχει για αυτόν τον χώρο . . .