Σημεία από την τοποθέτηση του Δημοτικού Συμβούλου της παράταξης “Στροφή στο Μέλλον” Παναγιώτη Λελοβίτη σχετικά με τον απολογισμό της Δημοτικής Αρχής (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ):
Θα ξεκινήσω με μια παρατήρηση που έχει να κάνει με την επαγγελματική μου διαστροφή του καθηγητή. Σε όσα πραγματικά εντυπωσιακά μας περιέγραψε ο δήμαρχος στον απολογισμό του, θα του έβαζα ένα εξαιρετικό βαθμό στην ανάγνωση. Διάβασε για τρεις σχεδόν ώρες ακούραστα και με πολύ καλά άρθρωση ομολογώ. Στο κομμάτι όμως της περίληψης, δηλαδή της συνοπτικής απόδοσης ενός κειμένου θα του έβαζα έναν εξαιρετικά κακό βαθμό. Υπήρξε μια κακεντρεχής άποψη δημοτών. Καθυστέρησε πάρα πολύ η δημοτική αρχή να κάνει αυτή τη συζήτηση για τον απολογισμό των πεπραγμένων, ίσως γιατί έψαξε πάρα πολύ να βρει κάποιο πεπραγμένο και της πήρε λίγο χρόνο. Εγώ δεν θα συμμεριστώ αυτή την κακή προαίρεση και την κακή κριτική, ακούσατε και από τον άλλο τον συνάδελφο της παράταξης τον Θανάση τον Ανωγιάτη, ότι δεν έχουμε διάθεση να μηδενίσουμε αυτά που γίνονται, αλλά προσπαθούμε να έχουμε μια εποικοδομητική κριτική απέναντι σε όλα αυτά που συμβαίνουν. Τα δημοτικά συμβούλια αυτόν τον καιρό δέχθηκαν τρεις επιθέσεις. Η πρώτη επίθεση έγινε από τον κ. Θεοδωρικάκο, τον αλήστου μνήμης υπουργό εσωτερικών, ο οποίος ξεκάθαρα τα απονεύρωσε, τα αποθεμελίωσε και είχε μια εντυπωσιακή πραξικοπηματικού τύπου παρέμβαση πάνω στην απόφαση των δημοτών μας για την εκπροσώπηση στο δημοτικό συμβούλιο. Η δεύτερη επίθεση έγινε από τον covid, εδώ λοιπόν μας ανάγκασε να συνεδριάζουμε εξ αποστάσεως, να περνάμε σημαντικά ζητήματα πάρα πολύ εύκολα, πολύ πρόχειρα. Επεκτάθηκε πολύ ο αριθμός των ψηφιακών δημοτικών συμβουλίων. Η τρίτη επίθεση που δέχθηκε το δημοτικό συμβούλιο είναι από την ίδια τη δημοτική αρχή που πολύ συχνά μας έφερνε για επικύρωση, τελειωμένες αποφάσεις ή πολύ συχνά μας ανάγκαζε να αποφασίζουμε για έγκριση προσλήψεων οι οποίες δημοσιοποιούνταν για μία μόνο μέρα. Καταλαβαίνουμε τις δυσκολίες, αλλά ορισμένα πράγματα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτα όσον αφορά το ηθικό πλεονέκτημα της δημοτικής αρχής. Επίσης απαξίωνε την αντιπολίτευση, συνολικά την αντιπολίτευση. Δεν εισήγαγε θέματα τα οποία η πλειοψηφία, το σύνολο του δημοτικού συμβουλίου, ήθελε να συζητηθούν, θυμηθείτε το “ELENA” που ανάγκασε όλη την αντιπολίτευση να αποχωρήσουμε , το ίδιο συνέβη και με το πρώτο γυμνάσιο που όταν ήρθε προς συζήτηση, ήδη είχε γίνει πρότυπο.