Κοσμάς Κοψάρης (Δημοσιογραφική έρευνα), Ποιος σκότωσε τον Κώστα Ταχτσή; Σκηνοθετημένο τέλος;

« I’ve been waiting for a guide to come and take me by the hand,

Could these sensations make me feel the pleasures of a normal man?

These sensations barely interest me for another day,

I’ve got the spirit, lose the feeling, take the shock away»

Joy division «Disorder»

 

  Στην αυτοβιογραφία του Κώστα Ταχτσή ο αναγνώστης, διαβάζοντας την εισαγωγή, αποκομίζει την εντύπωση πως αυτή έχει γραφεί μετά το θάνατο του συγγραφέα, καθώς η αφήγηση είναι τριτοπρόσωπη και παρατίθεται στο τέλος το όνομα κάποιου Αχιλλέα Ταβουλάρη. Ο Βασιλακάκος διατείνεται ότι με την συγκεκριμένη αφηγηματική φόρμουλα ο συγγραφέας επιχειρεί να δείξει, δειγματοληπτικά, στον αναγνώστη ποιο συγκεκριμένο αφηγηματικό νήμα θα ακολουθήσει. Υιοθετεί το προσωπείο ενός κριτικού των κειμένων του. Ο συγγραφέας με την υιοθέτηση της τριτοπρόσωπης αφήγησης πετυχαίνει να ανταποκριθεί στις συμβάσεις αληθοφάνειας και στα ζοφερά χρώματα προφητείας, με τα οποία θέλει να περιβάλλει τις φοβίες και ανησυχίες του για το μέλλον. 

Με αυτό το δραματουργικό τέχνασμα επιτυγχάνεται παράλληλα το στοιχείο της πρόβλεψης και της προφητείας. Στηριζόμενος σε αυτή τη συγγραφική τεχνική, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι ο συγγραφέας καταρτίζει τον δικό του ειδοποιητικό κώδικα και θέτει τους δικούς του κρουνούς επικοινωνίας, προκειμένου να μεταβιβάσει στον αναγνώστη, μέσα σε μια  υποβλητική σκηνοθετική ατμόσφαιρα, όλα τα δυσοίωνα μηνύματα της καθημερινότητάς του, τα οποία διέβλεπε ότι τον οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια  σε ένα δραματικό φινάλε. Αυτός, ενδεχομένως, είναι ο λόγος που δεν επιλέγει στην αυτοβιογραφία του  έναν κοινότοπο τρόπο για να τελειώσει τη ζωή του, μα να γίνει βορά για τα ψάρια. Δίνεται, έτσι, η αίσθηση ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες δολοφονήθηκε ο συγγραφέας.

  Στις πραγματικές συνθήκες δολοφονίας του Ταχτσή, από τη νεκροψία που ακολούθησε, διαπιστώθηκε ότι το θύμα είχε καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ, γεγονός που καταδεικνύει μια σχετική συνάφεια με τις συνθήκες του φανταστικού θανάτου, που περιγράφεται στην εισαγωγή της αυτοβιογραφίας. Ο Βασιλακάκος θεωρεί το θάνατο που επιλέγει ο συγγραφέας ρομαντικό, καθώς το φόντο που επιλέγει είναι ο ωκεανός και εκεί σκηνοθετεί τον μεταμεσονύχτιο πνιγμό του, όντας σε κατάσταση μέθης. Ο Σπετσιώτης υποστηρίζει ότι ο συγγραφέας ήθελε ένα τέτοιο θυελλώδη θάνατο, όπως αυτόν που περιγράφει στην εισαγωγή της αυτοβιογραφίας του. Αποδεικνύεται, έτσι, ότι όχι μόνο η τέχνη δεν αντιγράφει τη ζωή, μα η ζωή και η προσωπικότητα του συγγραφέα  επαληθεύεται από το ίδιο του το έργο.

   Ο Βασιλακάκος υποστηρίζει ότι τον γοήτευε να παίζει με τις δεισιδαιμονίες που σχετίζονταν με το θάνατό του, ίσως γιατί τις θεωρούσε ως «devices (επινοήσεις) της μυθοπλασίας».Ο Θανάσης Νιάρχος, από την άλλη, πιστεύει ότι δεν θα πρέπει ο εκάστοτε μελετητής να ταυτίσει την εισαγωγή της αυτοβιογραφίας του με τις συνθήκες του πραγματικού θανάτου του Ταχτσή. Ο τρόπος ζωής του είναι σίγουρο πως δεν θα κατέληγε σε ένα κοινότοπο φινάλε.

      Ανεξάρτητα από τους λόγους και τα κίνητρα που τον οδήγησαν να σκηνοθετήσει τον θάνατό του στην αυτοβιογραφία του, ήταν  εξακριβωμένο από τα συγγενικά του πρόσωπα το γεγονός ότι είχε φοβίες και αρνητικά προαισθήματα, φοβούμενος ότι θα  του συμβεί κάτι κακό. Ο ηθοποιός Γιάννης Μόρτζος, προσωπικός φίλος του συγγραφέα, είχε δηλώσει σε τηλεοπτική εκπομπή ότι ο συγγραφέας του είχε εκμυστηρευτεί πως απειλούνταν η ζωή του. Ο επιμελητής της αυτοβιογραφίας του Ταχτσή αποδίδει σε κάποιο βαθμό τις φοβίες του και στον εγωκεντρικό χαρακτήρα  του συγγραφέα. Από την άλλη αναγνωρίζει ότι μόνο εκείνος ήταν σε θέση να γνωρίζει από ποιους πραγματικά κινδύνευε η ζωή του.  

  Η πραγματική δολοφονία του συγγραφέα άφησε πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Ο ιατροδικαστής αποφάνθηκε ότι ο συγγραφέας στραγγαλίστηκε από έναν πολύ έμπειρο δολοφόνο, αφού τον στραγγάλισε μόνο με τα δύο δάχτυλα του ενός χεριού. Αξιοσημείωτο είναι ότι υπήρχαν ανακολουθίες ανάμεσα στην αναφορά της αστυνομίας και στην έκθεση του Ιατροδικαστή. Η αδερφή και η ανιψιά του συγγραφέα αναφέρουν ότι αποτελεί πραγματικά μυστήριο το γεγονός ότι ο Ιατροδικαστής γνωμάτευσε ότι ο φόνος συντελέστηκε από 9 έως 11 το βράδυ, ενώ το πόρισμα της Αστυνομίας ήταν ότι δολοφονήθηκε κατά τις 5:00 τα ξημερώματα. Υπήρχαν, κατά την ανιψιά του Ταχτσή Έλλη, ανυπόστατες μαρτυρίες ότι το θύμα κυκλοφορούσε μεταμφιεσμένο μέχρι τα ξημερώματα. Ζητήθηκε ακόμη από την οικογένεια του συγγραφέα αναψηλάφηση της υπόθεσης της δολοφονίας του, μα ο Ιατροδικαστής πέθανε και δεν μπόρεσε να επανεξετάσει την υπόθεση.

   Ο Νιάρχος και αυτός από την πλευρά θα συμφωνήσει ότι η Αστυνομία δεν έδωσε τη δέουσα βαρύτητα στην εξιχνίαση της υπόθεσης, μα την «έκλεισε» πολύ γρήγορα. Από τότε η υπόθεση  της δολοφονίας του Ταχτσή αποτελεί ένα ανεξιχνίαστο μυστήριο και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι η δολοφονία του σχετίζεται με τα κυκλώματα των τραβεστί ή την επικείμενη έκδοση της αυτοβιογραφίας του. 

  Από την έρευνα που έγινε στον τόπο του εγκλήματος επιβεβαιώθηκε ότι έλειπαν κάποια αντικείμενα, όπως ένα βίντεο, μια φωτογραφική μηχανή μεγάλης αξίας και ένας αυτόματος τηλεφωνητής. Ο Τάκης Σπετσιώτης χαρακτηρίζει το θάνατο του συγγραφέα σκοτεινό, επομένως καθίσταται αδύνατο να μπορέσει κανείς να εκμαιεύσει ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με την εξιχνίαση της υπόθεσης. Στο Φοβερό Βήμα ο Ταχτσής είχε πει χαρακτηριστικά ότι δεν θα υποχωρούσε πάνω στο θέμα της σύγκρουσής του με τους τραβεστί. Θα επέμενε, ακόμη και αν ήταν θύμα της δολοφονίας ενός τραβεστί, «κάτι που θα ανταποκρινόταν στο ύφος της ελληνικής κοινωνίας της δεκαετίας του 80».

  Αυτή η προφητική δήλωση του Ταχτσή στην αυτοβιογραφία του επιβεβαιώθηκε επτά χρόνια αργότερα, όταν το απόγευμα του Σαββάτου της 27ης Αυγούστου του 1988 η Ελπίδα Αρτέμη θα βρει το πτώμα του αδερφού της στην οδό Τυρνάβου 26, στον Κολωνό. Η Αστυνομία ειδοποιείται αμέσως, η οποία θα εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό στην γύρω περιοχή για την ανακάλυψη του δράστη. Ο ιατροδικαστής θα αποφανθεί ότι η αιτία θανάτου του συγγραφέα ήταν στραγγαλισμός με τα χέρια και συντελέστηκε 48 ώρες νωρίτερα. Στο σπίτι υπήρχαν ανακατεμένα αντικείμενα, ενώ μερικά είχαν κλαπεί. Η τραβεστί Πάολα αποδίδει το θάνατο του συγγραφέα σε ατύχημα πάνω στην ερωτική πράξη.

  Επιβεβαιώνεται, τελικά, εκείνος ο δυσοίωνος λόγος που του είχε πει η θεία του συγγραφέα, όταν ήταν νεαρός, στην προσπάθειά της να τον αποτρέψει από τον δρόμο που πήγαινε να ακολουθήσει, ότι δηλαδή για τους άντρες που ακολουθούν τέτοιο  δρόμο, όπως εκείνος, το τέλος δεν θα είναι καλό. Ο Ανδρέας Αγγελάκης διατείνεται ότι η δολοφονία του Ταχτσή αποτελούσε την τελική φάση μιας τραγικής, επίπονης και μακρόχρονης μάχης που είχε ξεκινήσει από την παιδική ηλικία  «σαν κρίση ταυτότητας και είχε συνεχιστεί σαν διεκδίκηση στο δικαίωμα της διαφορετικότητας».

  Υπάρχουν, τέλος, και εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ο συγγραφέας σκηνοθέτησε πραγματικά τον θάνατό του. Ο Βασιλακάκος αναφέρει ότι ο Ταχτσής επέλεξε τον δολοφόνο του στο πρόσωπο ενός μονόχειρα, κατά πάσα πιθανότητα Ρουμάνου. Ο ζωγράφος Αλέξης Ακριθάκης, λίγο πριν από το τέλος της ζωής του, αποκάλυψε σε στενό κύκλο το συγκεκριμένο μυστικό. Οι λόγοι που δεν περιορίζουν αυτή την εικασία στη σφαίρα της φαντασίας είναι τα οικονομικά και ψυχολογικά αδιέξοδα που βίωνε ο συγγραφέας κατά την τελευταία περίοδο της ζωής του, κατά την οποία προσπαθούσε να απέχει από τον κόσμο της νύχτας. Κατά το παρελθόν είχε κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, το Δεκέμβριο του 1981,γεγονός που το αναφέρει και στην αυτοβιογραφία του. Ήταν εκείνη την περίοδο 61 ετών και δεν ήταν εύκολο πια να επιδίδεται στην παρενδυσία. Δεν μπορούσε, έτσι, να δραπετεύει στον κόσμο της νύχτας, που για εκείνον αποτελούσε πηγή έμπνευσης για τη συγγραφή. Ένιωθε από την άλλη το θάνατό του πολύ κοντά, απόρροια του ότι γερνούσε. 

Η φθορά ήταν κάτι που επιδρούσε βαρύτατα στην ψυχοσύνθεσή του. Επιπρόσθετα, η μυστηριώδης αυτοβιογραφία του, θεωρείται αναπόσπαστα συνδεδεμένη με το θάνατό του. Πρόκειται για ένα βιβλίο που δεν έχει εξακριβωθεί αν ο Ταχτσής το είχε ολοκληρώσει ούτε ήταν γνωστό σε ποιο στάδιο επεξεργασίας βρισκόταν. Είναι ένα έργο που τον ταλαιπωρούσε, ιδίως πάνω στο θέμα της αφηγηματικής σύνθεσης.  Το δημοσιευμένο αυτό βιβλίο υστερεί σε λογοτεχνική αξία και είναι κατάφωρο ότι με τη μορφή που έχει εκδοθεί δεν είχε υποβληθεί από τον συγγραφέα σε ευρύτερη επεξεργασία. Έχοντας ως δεδομένο ότι ο Ταχτσής αρεσκόταν στο να μυθοποιεί τη ζωή και την τέχνη, η σκηνοθεσία του θανάτου του θα τις καθιστούσε απόλυτα  ευθυγραμμισμένες. 

Με αυτόν τον τρόπο παράλληλα θα εξασφαλιζόταν και η υστεροφημία του. Το τελευταίο βιβλίο του συγγραφέα, σύμφωνα με την εικασία του Γιώργου Χρονά, θα έκλεινε κατά τον καλύτερο τρόπο αν περιελάμβανε ως επίλογο τον ίδιο το θάνατο του δημιουργού του. Αυτό, ενδεχομένως, θα σηματοδοτούσε την κατάκτηση της μορφής της πιο σπουδαίας σελίδας για τον συγγραφέα σε συνδυασμό με τη χρήση της «τέλειας γραφής», δεδομένου ότι επεδίωκε να συμφιλιώσει το ανυπέρβλητο χάσμα που υφίσταται  ανάμεσα στην «Πράξη» και στο «Λόγο».

  Στην εκδοχή της αυτοκτονίας είναι κάθετα αρνητική η εκδότρια του συγγραφέα, Μάγδα Κοτζια, η οποία επιβεβαιώνει ότι ο συγγραφέας ήταν πολύ χαρούμενος για το βιβλίο που θα ετοίμαζε και της είχε εκμυστηρευτεί τον ενθουσιασμό του σχετικά με τον τρόπο που βρήκε να ξεκινήσει το βιβλίο του. Ο Λουκάς Θεοδωρακόπουλος αναφέρει ότι, όταν πληροφορήθηκε για το θάνατο του συγγραφέα, αναρωτήθηκε πως ο «τραγικός εκείνος άνθρωπος» είχε καταφέρει να επιζήσει για τόσα χρόνια, ενώ προκαλούσε την κοινωνία με τέτοιο τρόπο. Την ίδια χρονιά που δολοφονήθηκε ο Ταχτσής βρέθηκε νεκρός με μια σφαίρα στο κεφάλι, από εξάρι περίστροφο, μέσα στο αυτοκίνητό του ένας 56 χρόνος ομοφυλόφιλος, πατέρας δύο παιδιών. Το έγκλημα παρέμεινε επίσης ανεξιχνίαστο. Ο  Ταχτσής στην αυτοβιογραφία του είχε δηλώσει καθαρά την πρόθεση συγγραφής της. Παρατίθεται χαρακτηριστικά το παρακάτω απόσπασμα από το Φοβερό Βήμα:

 «Όσα συνέβησαν τα επόμενα τέσσερα- πέντε χρόνια, μ’ ανάγκασαν να δω κατάματα μερικές πλευρές της σύγχρονης πραγματικότητας, της δικής μου και των άλλων, που επειδή μ’ είχε πληγώσει βαθιά πρώτα παιδί κι ύστερα έφηβο, προσπαθούσα έκτοτε,  με χίλια κόλπα, εξιδανικεύοντας ή κοροϊδεύοντάς τη, ν’ αποφύγω. Να κάνω έναν απολογισμό της ζωής μου. Να δώ που έφταιξαν οι άλλοι και που είχα φταίξει εγώ. Κι  με χίλια κόλπα, εξιδανικεύοντας ή κοροϊδεύοντας, ν’ αποφύγω. Να κάνω έναν απολογισμό της ζωής μου. Να δώ που έφταιξαν οι άλλοι και που είχα φταίξει εγώ. Κι  αυτό μ’ οδηγούσε νομοτελειακά κι αβίαστα μέσα από ένα δαίδαλο σκολιών οδών στη λεωφόρο της αυτοβιογραφίας. Εξάλλου, αν ήθελα να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου με σχετική ηρεμία, ήταν ο μόνος τρόπος ν’ αμυνθώ- κι είναι κοινότυπο, όπως και τι δεν είναι τώρα πια, ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Τι είχα πια να χάσω; Έτσι κι αλλιώς, αργά ή γρήγορα δεν θα τη γλίτωνα. Οι τυμβωρύχοι των Γραμμάτων, με τον κονδυλοφόρο στο χέρι, περίμεναν σαν τα όρνια πότε θα πεθάνω για ν’ αρχίσουν  να σκαλίζουν. Να μη βρίσκουν άκρη, να παρερμηνεύουν και να βγάζουν, όπως συμβαίνει ακόμα και σε περιπτώσεις μ’ ατράνταχτα τεκμήρια, λανθασμένα συμπεράσματα. Μπορεί να μην ήξερα ούτ’ εγώ καλά- καλά τον εαυτό μου, αλλά τον ήξερα λίγο καλύτερα απ’ τους άλλους. Τις λεπτομέρειες τουλάχιστον που ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τις ξέρει ο κόσμος όλος».

  Από την παραπάνω δήλωση του συγγραφέα καθίσταται εμφανής ο ρεαλισμός με τον οποίο ξετυλίγει τη σκέψη του και αποφασίζει να αποκαλύψει τον εαυτό του στην αυτοβιογραφία του. Αισθάνεται την ανάγκη να μιλήσει, κυρίως για τα όσα νιώθει, για την ύπαρξή του, τη στιγμή που ο ίδιος, ενδεχομένως, ένιωθε το τέλος του να πλησιάζει απειλητικά και ήθελε να αρθρώσει τη δική του ανθρώπινη φωνή πριν το Φοβερό Βήμα προς την αιωνιότητα.

Κοσμάς Κοψάρης-Δημοσιογραφική έρευνα


Σχολιάστε εδώ

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.


Διαβάστε επίσης

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Το έθιμο με τα πολυσπόρια

20/11/2023, 11:54 πμ

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ, ΠΡΕΒΕΖΑ

Η Απελευθέρωση της πόλεως τοπική εορτή (του Θεόδωρου Δράκου)

24/10/2023, 8:56 μμ

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Στοιχεία και μαρτυρίες για τη Νικόπολη στη γραμματεία της βυζαντινής εποχής (Β΄Μέρος)

24/10/2023, 7:46 μμ

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Στοιχεία και μαρτυρίες για τη Νικόπολη στη γραμματεία της βυζαντινής εποχής

23/10/2023, 3:31 μμ

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Παναγία η Πρεβεζάνα

14/08/2023, 9:35 μμ

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Αντί επικηδείου για τον Γιώργο Ι. Μουστάκη

20/07/2023, 12:20 μμ

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Τουρκική Εισβολή στη Κύπρο. 49 χρόνια Κατοχής (του Γιάννη Γιώτη)

20/07/2023, 11:00 πμ

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Πνιγμοί στην θάλασσα και ασφαλής κολύμβηση (του Απόστολου Κατσανάκη)

18/07/2023, 2:23 μμ


To mypreveza.gr είναι το ενημερωτικό portal για το Νομό Πρέβεζας στο οποίο μπορείτε να δείτε όλες τις τοπικές ειδήσεις, αλλά και νέα από όλη την Ήπειρο, την Ελλάδα και τον κόσμο.

"Η δική σου Πρέβεζα με ένα μόνο κλικ."

Συνεργαζόμενα sites