Π Α Σ Χ Α Λ Ι Ο Ν Μ Η Ν Υ Μ Α 2 0 2 1
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον, τάς Ἱεράς Μονάς
καί τόν εὐσεβῆ λαόν τῆς καθ᾿ ἡμᾶς θεοσώστου Μητροπόλεως
Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί τέκνα τῆς Ἐκκλησίας,
«Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν»
Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀπό τή χώρα τῶν νεκρῶν σήμανε τή νίκη κατά τοῦ κράτους τοῦ θανάτου. Κατέβηκε στόν Ἃδη καί συνέτριψε τά δεσμά τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου. Καί ἔκπληκτοι ρωτοῦμε: «Ποῦ σου, θάνατε, τὸ κέντρον; Ἅδη ποῦ εἶναι ἡ νίκη σου;».
Τό γεγονός πού σημάδεψε τήν παγκόσμια ἱστορία καί ὑπῆρξε μοναδικό στή ζωή τοῦ κόσμου, εἶναι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, πού ἑορτάζουμε σήμερα και φαιδρῶς πανηγυρίζουμε.
«Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἅδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου, ἀπαρχήν˙ καί σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τόν αἴτιον»
Μέσα στόν Παράδεισο μέ τήν πτώση του ὁ ἂνθρωπος τότε, ἀρνήθηκε τήν πηγή τῆς ζωῆς καί ὑπάκουσε στό δικό του θέλημα, ἀπομακρύνθηκε ἀπό τό Θεό τῆς ἀγάπης. Τώρα μέ τή θυσία καί τήν Ἀνάστασή Του ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, προσλαμβάνοντας τήν ἀνθρώπινη φύση, παλεύει «μέ τίς ἀρχές καί ἐξουσίες» τοῦ θανάτου, νικᾶ τόν Διάβολο καί δίνει τή δυνατότητα στόν κάθε ἄνθρωπο, νά ζήσει μέσα στήν καινούργια προοπτική τῆς αἰωνιότητας καί τοῦ φωτός.
Ἡ Ἀνάσταση εἶναι ἕνας νέος «τόκος» (γέννηση), με τόν ὁποῖο ἄνοιξε σέ ἐμᾶς «Παραδείσου τάς πύλας». Ἀρκεῖ κάθε πιστός νά δεχθεῖ τό κάλεσμα τοῦ Ἀναστημένου Νυμφίου Χριστοῦ μέ διάθεση καί πνεῦμα εἰλικρινοῦς μετανοίας. Τότε τό φθαρτό καί ἀνθρώπινο, θά γίνει ἕνα μέ τό θεῖο καί ἀναλλοίωτο, τό κενό πού αἰσθανόμαστε θά γίνει πλήρωμα ζωῆς, ἀφοῦ τό φῶς καί ἡ Χάρη τοῦ Ἀναστάντος θά πλημμυρίζει τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη καί ἡ ἀγωνία καί τό ἄγχος γιά τό αὔριο θά μετατραπεῖ σέ αἰσιοδοξία καί πίστη στήν εὐεργετική πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστός εἶναι «τό φῶς τό ἀληθινό πού φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον στόν κόσμο». Ἀρκεῖ νά ἀξιοποιήσουμε τό φῶς μέ τήν κατάλληλη ὅμως προετοιμασία «καθαρθῶμεν τάς αἰσθήσεις καί ὀψόμεθα τῷ ἀπροσίτῳ φωτί τῆς Ἀναστάσεως».
Ἐρωτοῦν μερικοί. Γιατί ἡ Ἀνάσταση δέν ἀλλάζει τή ζωή μας; Γιατί ἡ χαρά τῆς Ἀναστάσεως δέν ἀγγίζει τή ψυχή μας; Τήν ἀπάντηση δίνει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος στόν περίφημο Κατηχητικό του Λόγο, πού διαβάζουμε στό τέλος τῆς Ἀναστάσιμης Θείας Λειτουργίας: «Εἴ τις εὐσεβὴς καὶ φιλόθεος, ἀπολαυέτω τῆς καλῆς ταύτης καὶ λαμπρᾶς πανηγύρεως».
Οἱ εὐσεβεῖς καί φίλοι τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖνοι πού εἶναι ἑνωμένοι μυστηριακά ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ μέ τό Σῶμα Του καί τό Αἷμα Του, ἐκεῖνοι βιώνουν τήν χαρά, τό φῶς καί τήν πραγματικότητα τῆς Ἀναστάσεως. Φρόνημα ἀναστάσιμο σημαίνει διέξοδος στά ἀδιέξοδα, ἐλπίδα στήν ἀπελπισία, ἀγάπη στόν συνάνθρωπο, ἀγώνας κατά τοῦ ἐγωϊσμοῦ καί τῆς ἀπιστίας. Φρόνημα ἀναστάσιμο σημαίνει καθαρή καρδιά, φωτεινά ἔργα, φωτεινή ζωή.
Μέ αὐτό τό φρόνημα καλούμαστε νά πορευθοῦμε, δίνοντας συνεχῆ μαρτυρία τῆς Ἀναστάσεώς Του στόν γεμᾶτο σύγχυση καί ἀγωνία κόσμο, κόσμο φθορᾶς, ἀπόγνωσης καί ἀδιεξόδων.
Τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως ἄς καταυγάζει ἅπαντες!
Καλή Ἀνάσταση ἀδελφοί,
Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα!
Μέ θερμές πασχάλιες εὐχές
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† ὁ Νικοπόλεως καί Πρεβέζης Χρυσόστομος