Η Λεωφόρος Ειρήνης, το νέο μας ποτάμι (του Χρήστου Κοτσίνη)

Η σκέψη του μεγάλου πολεοδόμου Κων/νου Α. Δοξιάδη ταλανιζόταν από ζητήματα κλίμακας καθώς και την αναζήτηση της ιδανικής πόλης για τον άνθρωπο. Στόχευε στην εξεύρεση αυτού του ιδανικού οικισμού, μέσα στον οποίο ο άνθρωπος δεν θα νιώθει ξένος, όπως, κατά τον ίδιο, είχε αρχίσει να νιώθει πλέον στις μεγάλες πόλεις.
Προσπαθώντας να “μετρήσει” τον άνθρωπο (measuring man) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι χρειαζόμαστε πλέον πολύ περισσότερο χώρο από ό,τι το μέγεθος του σώματός μας και διαπίστωσε πως – συγκριτικά με τα άλλα ζώα – αυτός ο αναγκαίος χώρος αυξάνεται συνεχώς με την εξέλιξη του πολιτισμού. Επίσης, εντόπισε αρκετά νωρίς ότι μπαίνουμε σε μια δυναμική εποχή, κατά την οποία όλα εξελίσσονται εκθετικά και αντιλήφθηκε τη δυστοπία ως αποτέλεσμα της έλλειψης ισορροπίας μεταξύ ημών και του χώρου μας.
Το ρήγμα με το παρελθόν, τη δυστοπική απώλεια ισορροπίας την είδε στην έντονη αστικοποίηση της βιομηχανικής επανάστασης˙ χωρίς να υποτιμά το γεγονός ότι η επανάσταση αυτή έβαλε τις μηχανές μέσα στις πόλεις συμπέρανε ότι άνθρωπος και μηχανή δεν χρειάζεται να συμβιώνουν καθόλη τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου

Λεζάντα εικόνας: Ο δημόσιος χώρος στις πόλεις: πριν (αριστερά) και μετά (δεξιά) από την είσοδο του αυτοκινήτου σε αυτές. Doxiadis Constantinos A., Man, City and Automobile, Ekistics, v3, no1, January 1969

Σε ένα από τα θεωρητικά του κείμενα, στο “Man, City and Automobile”, δημοσιεύει το παραπάνω σχέδιο, όπου δείχνει παραστατικά την εκδίωξη των ανθρώπων από τον δημόσιο χώρο εξαιτίας του αυτοκινήτου. Πρωτύτερα οι άνθρωποι κινούνταν ελεύθερα στη πόλη… τώρα; Πρέπει να σημειωθεί ότι η κινητικότητα των ανθρώπων στον χώρο είναι για τον Δοξιάδη εκ των ων ουκ άνευ. Οι δύο από τις πέντε αρχές του για την επίτευξη μιας νέας ισορροπίας μεταξύ ανθρώπου και χώρου έχουν να κάνουν με αυτήν: μεγιστοποίηση των δυνάμει επαφών (των ανθρώπων μεταξύ τους, με τα έργα τους και με τα στοιχεία της φύσης) και δεύτερον ελαχιστοποίηση της προσπάθειας για την επίτευξη αυτών των επαφών.

Τέλος, θεωρεί το αυτοκίνητο ως έναν σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα της παραπάνω στόχευσης. Μας λέει πως το αυτοκίνητο είναι ασύμβατο με την ανθρώπινη και οικιστική – όπως την αντιλαμβάνεται – κλίμακα και ότι, αν και φαίνεται οξύμωρο, αυξάνει αντί να μειώνει την απόσταση μεταξύ των ανθρώπων. Προφητεύει ότι το αυτοκίνητο θα μετατρέψει τον άνθρωπο σε τρωγλοδύτη, ενώ θέτει το ερώτημα: αφού δεν αφήνουμε το αυτοκίνητο να διασχίσει το δωμάτιό μας, γιατί το αφήνουμε να διασχίσει τη γειτονιά μας;

____________

Η πόλη μας η Πρέβεζα – μια μεγάλη όμορφη γειτονιά – παλιά διασχιζόταν από ένα ποτάμι… αργότερα οι άνθρωποι είπαν να εγκιβωτίσουν την κοίτη του προκειμένου να ενοποιήσουν τον χώρο και να αυξήσουν την κινητικότητα. Σήμερα ένα καινούριο ποτάμι χωρίζει την πόλη στα δύο δυσχεραίνοντας την κινητικότητα˙ η Λεωφόρος Ειρήνης. Πρόκειται για μια “παράκαμψη” με την έννοια που την χρησιμοποιεί ο Bauman: πολύς κόπος και χρήμα για να φτάσεις μετά από πολύ χρόνο στο ίδιο σημείο. Πριν ήταν η φύση με το ποτάμι της, σήμερα ο άνθρωπος με τις μηχανές του.

Τα ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου, ένα αυτοκίνητο ανεβαίνοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα τη  Λ. Ειρήνης προς τον Φόρο παρέσυρε παρκαρισμένο μηχανάκι και στη συνέχεια έπεσε πάνω σε ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο. Πολλοί υποστηρίζουν ότι, αν δεν ήταν τα σταθμευμένα αυτοκίνητα, θα είχε πιθανώς παρασύρει τους θαμώνες γνωστού τυροπιτάδικου της πόλης μας, ενώ στο βίντεο ένα κράνος πέφτει από το πουθενά, ένδειξη πως ο ιδιοκτήτης της μηχανής ήταν κάπου εκεί κοντά. Από τύχη, λοιπόν, δεν θρηνήσαμε θύματα. Όταν έμαθα το νέο και είδα το βίντεο, αυθόρμητα πήγε το μυαλό μου στον Δοξιάδη και το παραπάνω σκαρίφημά του: “Ούτε στα πεζοδρόμια δεν είμαστε πλέον ασφαλείς δάσκαλε!”, σκέφτηκα.

Ευτυχώς οι επιβαίνοντες του αυτοκινήτου είναι εκτός κινδύνου… αλλά πάλι αυθόρμητα το μυαλό μου πήγε πίσω και θυμήθηκα έναν συνομήλικό μου τότε, το 1991, να χάνει τη ζωή του με παρόμοιο τρόπο από τη θέση του οδηγού.

Δεν ξέρω πόσα είναι συνολικά τα θύματα το νέου ποταμού που χωρίζει την πόλη μας, ούτε θέλω να μάθω…αντιλαμβάνομαι ωστόσο ότι ένας ιδιότυπος πόλεμος είναι σε εξέλιξη μέσα στην πόλη μας, μια επίθεση. Μας επιτίθεται ένα συγκεκριμένο μοντέλο “κινητικότητας μέσα στην πόλη”, το οποίο είναι άμεσα συνδεδεμένο με ένα αντίστοιχο αναπτυξιακό, τοποθετώντας μας ως άτομα πότε σε θέση άμυνας και πότε σε θέση επίθεσης, πότε οδηγοί, πότε πεζοί. Κινδυνεύουμε όλοι να γίνουμε δολοφόνοι ή δολοφονημένοι. Θύτες ή θύματα όμως, ως άτομα δεν έχει σημασία, σημασία έχει πως συλλογικά εγκληματούμε. Γι᾽ αυτό πρέπει να αντεπιτεθούμε ως κοινωνία, ως κοινότητα, σε αυτό το μοντέλο που μας εγκλωβίζει όλους˙ αλλιώς θα θρηνούμε κι άλλες ζωές εκτός από την ήδη απολεσθείσα ισορροπία μας.

Χρήστος Κοτσίνης, MSc

Αντιπρόεδρος Επιμελητηρίου Πρέβεζας

 


5 σχόλια για “Η Λεωφόρος Ειρήνης, το νέο μας ποτάμι (του Χρήστου Κοτσίνη)”

  1. Ο/Η Κυτίνος Ευάγγελος λέει:

    Πολύ ωραίο κείμενο! Οι πόλεις έγιναν για τους Πολίτες, για να αναπτύξουν πολιτισμό, για να δημιουργήσουν πολιτείες…
    Άντε και για τα ανθρωποκίνητα οχήματα (ποδήλατα, παιδικά καροτσάκια, κλπ.
    Γι αυτό πόλεις υπήρχαν πολλούς αιώνες ΠΡΙΝ υπάρξουν τα αυτοκίνητα !!!

  2. Ο/Η Panos λέει:

    Ας ξηλώσουμε λοιπόν τους αυτοκινητόδρομους ,να ρίξουμε χαλίκι ,για ένα καλύτερο αύριο….
    Μου φαίνεται ότι έχετε πολύ καιρό να πάτε για δουλειά…

    1. Ο/Η Κοτσίνης Χρήστος λέει:

      Πριν δημοσιεύσω το άρθρο αυτό είχα ένα φόβο μην παρεξηγηθούν τα λεγόμενά μου, οπότε δράττομαι της ευκαιρίας να αποσαφηνίσω. Όχι μόνο δεν πρέπει να ξηλώσουμε τους αυτοκινητόδρομους, αλλά πρέπει να φτιάξουμε κι άλλους, ώστε οι πόλεις μας να συνδέονται άνετα μεταξύ τους. Όμως δεν πρέπει να αφήνουμε τους αυτοκινητόδρομους (βλ. Εγνατία Οδός, Ιονία Οδός κ.λπ.), αλλά και τις Εθνικές μας Οδούς, να διασχίζουν τις πόλεις μας. Το πρόβλημα πλέον με την Λ. Ειρήνης είναι τέτοιου τύπου: λόγω διαστάσεων, επιτρέπει την ανάπτυξη ταχυτήτων που δεν ταιριάζουν με την κλίμακα (ρυθμούς) της πόλης μας. Τέλος εκτός από τα αυτοκίνητα υπάρχουν ανθρωποκίνητα (όπως εύστοχα και επώνυμα σχολίασε ο κος Κυτίνος, ποδήλατα, καρότσια, πατίνια κ.ο.κ.), αλλά και χαμηλής όχλησης πλέον δίκυκλα ηλεκτροκίνητα. Ο δημόσιος χώρος των πόλεών μας καλό θα ήταν να μην καταλαμβάνεται εξ ολοκλήρου από τα αυτοκίνητα, αλλά να αποδοθεί και σε τέτοιες χρήσεις: άνετα πεζοδρόμια (η πόλη μας υστερεί εδώ), ποδηλατόδρομοι κ.λπ. … θα επανέλθω εκτενέστερα και πληρέστερα. Ευχαριστώ!

      1. Ο/Η Panos λέει:

        Άρα μήπως το προβλημα είναι η κατάληψη για διάφορες χρήσεις των πεζοδρομίων και των λοιπών κοινοχρήστων χώρων??
        Σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και οι ίδιοι οι πεζόδρομοι λειτουργούν αρνητικά στην κυκλοφορία αυτοκινήτων και πεζών.
        Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχουμε πλέον πεζοδρομησει 3-4 παράλληλους δρόμους (παραλία, αγορά,πίσω αγορά και πολλούς μικρότερους δρόμους ενδιάμεσα)και αυτό που καταφέραμε είναι να ερημώσουν κάποιοι από αυτούς και να έχουμε υπερσυμφορηση σε κάποιους άλλους…βλέπε Λ.ειρηνης , Ζαλόγγου, Πολυτεχνείου …
        Ο αυτοκινιτιστης γκρινιάζει για την υπερβολική κίνηση σε αυτούς του δρόμους και ο πεζοπόρος γκρινιάζει για την ερημιά στους πεζόδρομους καθώς και για την κατάληψη αυτών για άλλες εμπορικές κυρίως χρήσεις…
        Νομίζω ότι η παραλία θα πρέπει να ξανά ανοίξει ως δρόμος μονής κυκλοφορίας και χαμηλής ταχύτητας για να ξαναμοιραστει η κίνηση και να “απλώσει” η πόλη μας..

  3. Ο/Η Ευαγγελος λέει:

    Τα πεζοδρόμια τα ποδήλατα τα κάθε είδους μηχανοκίνητα οχήματα χωρίς τον άνθρωπο είναι απλά άψυχα αντικείμενα…. Δυστυχώς σε αυτήν την πανέμορφη πόλη υπάρχει μια βασική έλλειψη…. Η παιδία…. Στην οδήγηση στην συμπεριφορά ως πεζοί ως ποδηλάτες κινούμενοι σε δημόσιο δρόμο… 20 μέτρα πιο κάτω από το καφενείο του φίλου μου του Πάνου έχει παρκιδα…το μηχανάκι του ηταν στην άκρη του δρόμου όμως…. Στα όρια που κινείται δικαιωματικά ένα αυτοκίνητο…. Ο νεαρός και αυτός αδικαιολογητος λόγω υπερβολικής ταχύτητας… Ποδήλατα να κινούνται στο αντίθετο ρεύμα σαν να μην συμβαίνει τπτ να περνούν με κόκκινο…. πεζοί να πετάγονται από το πουθενά…. Άσε αν κάνεις το λάθος και σταματήσεις να περάσει πεζός… Το λιγότερο που θα πάρεις είναι ένα κορναρισμα και το βραβείο ανοιχτής παλάμης…. Όσο για τα πεζοδρόμια κ Κοτσινη νομίζω ότι είναι απόφαση του Δήμου…. Σίγουρα θα υπάρξουν αντιδράσεις αλλά κάποια στιγμή πρέπει ο πεζός να μπορεί να περνάει από το πεζοδρόμιο και όχι ανάμεσα από τις σόμπες και τα τραπεζοκαθισματα

Σχολιάστε εδώ

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.


Διαβάστε επίσης

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Το έθιμο με τα πολυσπόρια

20/11/2023, 11:54 πμ

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ, ΠΡΕΒΕΖΑ

Η Απελευθέρωση της πόλεως τοπική εορτή (του Θεόδωρου Δράκου)

24/10/2023, 8:56 μμ

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Στοιχεία και μαρτυρίες για τη Νικόπολη στη γραμματεία της βυζαντινής εποχής (Β΄Μέρος)

24/10/2023, 7:46 μμ

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Στοιχεία και μαρτυρίες για τη Νικόπολη στη γραμματεία της βυζαντινής εποχής

23/10/2023, 3:31 μμ

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Παναγία η Πρεβεζάνα

14/08/2023, 9:35 μμ

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Αντί επικηδείου για τον Γιώργο Ι. Μουστάκη

20/07/2023, 12:20 μμ

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Τουρκική Εισβολή στη Κύπρο. 49 χρόνια Κατοχής (του Γιάννη Γιώτη)

20/07/2023, 11:00 πμ

ΑΠΟΨΗ, ΑΡΘΡΑ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Πνιγμοί στην θάλασσα και ασφαλής κολύμβηση (του Απόστολου Κατσανάκη)

18/07/2023, 2:23 μμ


To mypreveza.gr είναι το ενημερωτικό portal για το Νομό Πρέβεζας στο οποίο μπορείτε να δείτε όλες τις τοπικές ειδήσεις, αλλά και νέα από όλη την Ήπειρο, την Ελλάδα και τον κόσμο.

"Η δική σου Πρέβεζα με ένα μόνο κλικ."

Συνεργαζόμενα sites