Είναι λέξη ταμπού πλέον η συγνώμη και δεν την ακούμε; Είναι μια λέξη που οι πολιτικοί κάθε είδους είτε λέγονται περιφερειάρχες, είτε λέγονται δήμαρχοι, είτε λέγονται δημοτικοί σύμβουλοι δεν αναφέρουν καν αυτήν την αναθεματισμένη λέξη. Πόσοι άλλοι πρέπει να πεθάνουν για να ακούσουμε μια συγνώμη από τα αρμόδια χείλη.Πόσες ζωές πρέπει να καταστραφούν για να την πείτε.
Ακούω συνέχεια για τους νεκρούς και τους τραυματίες, αλλά κανένας δεν μιλάει για τα παιδιά που έχασαν τους γονείς τους στην πιο τρυφερή τους ηλικία, κανείς δεν μιλάει για τα πολλά παιδιά που δίνουν φέτος πανελλήνιες και δεν ξέρουν αν θα έχουν την δυνατότητα να διαθέτουν τα βασικά για την διαβίωση τους, κανείς δεν μιλάει για τους πιο μεγάλους σε ηλικία που θυσιάστηκαν για να μπορούν γονείς να σώσουν τα παιδιά τους, κανείς δεν μιλάει για τα ψυχολογικά προβλήματα που απέκτησαν αυτοί οι άνθρωποι βλέποντας τους γονείς τους να πνίγονται, κανείς δεν μιλάει για τα πεντακόσια σπίτια που έχουν μεγάλα προβλήματα, κανείς δεν μιλάει για τα πολλά σπίτια που έχουν γκρεμιστεί ολοσχερώς και άνθρωποι που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα ατενίζουν το κοντινό μέλλον με απαισιοδοξία, κανείς δεν μιλάει για τα τόσα μαγαζιά που έπαθαν ανυπολόγιστη ζημιά.Οπότε, δεν έχουμε 21 νεκρούς μόνο, αλλά και χιλιάδες ζωές που καταστράφηκαν ή θα καταστραφούν στην συνέχεια.
Κανείς δεν μιλάει γιατί πρώτον δεν πουλάνε και αυτό που πουλάει αυτήν την στιγμή είναι οι νεκροί, η θλίψη, η αγωνία για τους αγνοουμένους. Δεύτερον γιατί δεν ενδιαφέρονται πραγματικά, αλλά για τα μεγάλα κανάλια είναι απλώς ένα καλό θέμα για νούμερα και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι σε τρία, τέσσερα χρόνια που θα ξαναγίνει το ίδιο πάλι θα βγουν να καταγγείλουν και να ψάχνουν μανιωδώς τους υπαίτιους, με την μόνη διαφορά να αποτυπώνεται σε μια φράση, ‘’να μην έχουμε τους 21 νεκρούς του 2017’’.
Έτσι λοιπόν οι νεκροί θα γίνουν απλώς ένας αριθμός. Φτάνουμε ΄΄αισίως΄΄ στο πιο σημαντικό θέμα, αν θα πρέπει να ζητάμε συγνώμη όταν κάνουμε λάθος. Πρέπει να ζητήσουμε συγνώμη όταν αναθέτουμε σε εργολάβους να κατασκευάσουν τα κατάλληλα έργα για να αποφευχθούν πλημμύρες καταστροφικές αλλά και φονικές και ζητάμε να γίνει με το λιγότερο δυνατό κόστος με αποτέλεσμα να καταλήγουμε σε φονικές και καταστροφικές πλημμύρες; Πρέπει να ζητάμε συγνώμη όταν νομιμοποιούμε τα αυθαίρετα για να κρατήσουμε τις ψήφους τους με αποτέλεσμα καταστροφικές και φονικές πλημμύρες; Για τους πολιτικούς κάθε είδους, το σωστό και το ηθικό είναι να μη ζητήσουν, γιατί έτσι θα φανεί ότι κάνουν λάθη, οι ‘’Θεοί’’ μας, τόσο μεγάλη είναι η έπαρση τους.
Συγνώμη που τους αφήσαμε να σας σκοτώσουν, ΣΥΓΝΩΜΗ.
Συλλυπητήρια σε όλες τις ψυχές, μεγάλες ή μικρές
Μέλος με Α.Μ. 13363
