Άλλη μια Κυανή Ακτή…

Τσεκούρι και φωτιά στους ευκάλυπτους και στα πευκάκια.

Άντε να ματαξανασυζητήσουμε πάλι για την ανάπλαση της πλαζ μέσα σε μια κατάσταση σύγχυσης, άγνοιας της επικαιροποιημένης μελέτης, κλαυθμών και οδυρμών διαφόρων οργανώσεων, ομάδων και κινημάτων, για τη προάσπιση, υπεράσπιση και προστασία του περιαστικού άλσους, του Περικλέους, βεβαίως βεβαίως.
Να ξεκαθαρίσω  πρώτα τη θέση μου για το σοβαρότατο θέμα που απασχολεί, συνήθως προεκλογικά, την πόλη μας. Όπως όλα τα σοβαρά θέματα δεν μπορείς να το αφήσεις σε αφηνιασμένους δογματικούς της τάχαμ δήθεν οικολογίας, ούτε σε ευθυνόφοβους και μίζερους λογιστές της διοίκησης.
Για μένα η ανάπλαση της Κυανής Ακτής ξεκινάει στο μνημείο του Ναύτη και τελειώνει στο πεδίο βολής. Πρόκειται για την ανάπλαση της Ακτής και όχι της Κυανής.
Ζούμε δυστυχώς στην εποχή του παραλόγου και πολλές φορές της ανούσιας αντιπαράθεσης. Ας μου εξηγήσει κάποιος ένθεν κακείθεν, πως εννοείται ανάπλαση χωρίς παρέμβαση και από την άλλη ποια ανάπλαση οδηγεί σε καταστροφή.
Έχοντας το λυπηρό προνόμιο να έχω ζήσει και δουλέψει στο εξωτερικό για πολλά χρόνια, να έχω δει περιαστικά άλση και επεμβάσεις σε περιοχές φυσικού κάλλους και να μπορώ να φέρω παραδείγματα από σχεδόν όλες τις περιοχές της Ευρωπαϊκής Μεσογείου. Άλση με τσιμεντένια δρομάκια, καντίνες , χημικές τουαλέτες και αποδυτήρια.  Σε αυτά τα παραδείγματα υπήρχε πάντα συνεργείο καθαρισμού, υλοτομίας άρρωστων και γέρικων δένδρων τα οποία αντικαθίσταντο πάραυτα για την διατήρηση του χαρακτήρα της περιοχής.
Εν μέσο όμως γνωστών σκερβελέδων, γνωστών «οικολόγων» , οι οποίοι σε πλήρη άγνοια των κανόνων διατήρησης και συντήρησης ενός τέτοιου χώρου, μπαίνουν στην λογική να μην κοπεί ούτε ένα ραδίκι, έχεις τα γνωστά αποτελέσματα.
Αίολες προσφυγές στα πρωτοδικεία, συγκεντρώσεις άνευ ουσίας, καταλήψεις χώρων και αναρτήσεις πανό ακατάσχετης μπουρδολογίας. Σε αυτούς τους χώρους δεν πρόκειται να βρεις έναν (1) ο οποίος να έχει τις απαραίτητες γνώσεις. Από την άλλη έχουμε μια δημοτική αρχή η οποία για να διώξει από τα χέρια της την καυτή πατάτα, «έδωσε» την εκτέλεση  της «μελέτης» στον ΕΟΤ, μπροστά στο φόβο της απένταξης  από το ΕΣΠΑ.
Η υπηρεσία περιβάλλοντος του Δήμου, για να κόψει έναν σάπιο κορμό που έχασκε απειλητικά πάνω από λουόμενους στην περιοχή, έφαγε δύο μήνες. Το σημάδεμα τον δένδρων που είναι επικίνδυνα γίνεται περιστασιακά και στο άρπα κόλα με αποτέλεσμα να έχουμε τρείς φορές τα τελευταία δύο χρόνια πτώση δένδρου μέσα στο άλσος.
Ευτυχώς που δεν ήταν καλοκαίρι.
Η μετατροπή του κέντρου της Κυανής Ακτής σε αποδυτήρια και καμπίνες ευνοεί τα ζευγαράκια το χειμώνα, ενώ αναμένονται ομηρικές μάχες μεταξύ αυτών και των άστεγων λαθρομεταναστών για την χρήση του χώρου. Για να μην πω για άλλου είδους χρήση που θα προκύψει εν ευθέτω χρόνο.
Αντίστοιχο παράδειγμα από την περιοχή του Αλικάντε στην Ισπανία.
Χημικές τουαλέτες, πτυσσόμενα αποδυτήρια, τέσσερις καντίνες δημοτικής ιδιοκτησίας επ’ ενοικίω , προστατευόμενη περίμετρος από χαμηλές μπάρες αλουμινίου ανά 40 εκατοστά για να εμποδίζεται η πρόσβαση οχημάτων, όχι πεζών και ποδηλάτων και υπηρεσία συντήρησης, καθαρισμού και προστασίας του χώρου.
Επειδή έχω μηδενικές ελπίδες ότι τα αποτελέσματα της ανάπλασης θα οδηγήσουν σε έστω κάτι μακρινά παρόμοιο δεν ασχολήθηκα με το θέμα παρά μόνο μετά την απόρριψη αναστολής των έργων από το πρωτοδικείο. Είναι απλώς ακόμα μια απόδειξη ότι βαδίζουμε στα τυφλά.
Δυστυχώς κανείς δεν ξέρει ή δεν θέλει να ξέρει τι εννοεί με την «ανάπλαση» της Κυανής Ακτής. Ανάπλαση εκτός της έννοιας της αειφόρου ανάπτυξης δεν μπορεί να είναι βιώσιμη. Η δημιουργία ενός χώρου που θα μπορεί να αποτελεί πόλο έλξης, εκτός των πολιτών της Πρέβεζας, για άλλους επισκέπτες όμορων νομών αλλά και τουριστών και θα αποδώσει εκτός των «οικολογικών» και οικονομικά οφέλη για το Δήμο και την περιοχή, δεν μπορεί να βρίσκεται στη μίζερη λογιστική λογική του Δήμου ή στην δογματική αρλουμπολογία κάποιων «οικολόγων».
Αντίστοιχο παράδειγμα από την περιοχή Αγίου Νικολάου στην Νάουσα. Δημοτικό ξενοδοχείο «Βέρμιον» στο πάρκο, τσιμεντένια μονοπάτια περιπάτου, χτισμένες λιμνούλες (λεκάνες) που φιλοξενούν πάπιες, ελεγχόμενη υλοτομία και συνεχής καθαρισμός, επεμβάσεις στην κοίτη του μικρού ποταμού, παράλληλη δραστηριότητα καταστημάτων εστίασης περιμετρικά αλλά και μέσα στο πάρκο και φυσικά συνεχής και αδιάλειπτη καλώς εννοούμενη προστασία του περιβάλλοντος. Όλα αυτά με σημαντικότατα οφέλη για την οικονομία της περιοχής.
Δυστυχώς στην Πρέβεζα έχουμε να κάνουμε με ερασιτέχνες σε όλα τα επίπεδα. Η οπτική τους φτάνει το πολύ μέχρι την αυλή του σπιτιού τους. Έξω από το φράχτη λέμε και κάνουμε ότι κατεβάσει η γκλάβα μας, δυστυχώς για όλους μας ανέξοδα . . .
Το συγκεκριμένο άρθρο του Περαστικού δεν απηχεί τις απόψεις του mypreveza.gr