Διαβάστε ένα άρθρο με έντονη δόση δημοσιογραφική αυτοκριτικής για τη δημοσίευση της φωτογραφίας του νεκρού Ασλάνη
Μερικές φορές απορώ με το σινάφι μας…
Η είδηση είναι δικαίωμα και κανείς δεν μπορεί να αποκρύψει κάτι που ξέρει από τον αναγνώστη, τον ακροατή , τον τηλεθεατή. Τουλάχιστον αν θέλει να λέγεται αδέσμευτος και ανεξάρτητος δημοσιογράφος.
Καταλαβαίνω ότι η είδηση του θανάτου του Μιχάλη Ασλάνη προκάλεσε σε όλους μας, ένα δημοσιογραφικό συναγερμό.
Να ανεβάσουμε γρήγορα την είδηση γιατί θα διαβαστεί.
Να μάθουμε τι έγινε με τα χάπια που βρέθηκαν. Με το σημείωμα και τι γράφει.
Να μιλήσουμε με τους δικούς του για να μάθουμε τι έγινε τελικά και να αποτυπώσουμε τις τελευταίες του εκμυστηρεύσεις του νεκρού.
Να πλακώσουμε τα τηλέφωνα, για να μάθουμε πρώτοι το ιατροδικαστικό πόρισμα.
Να ανατρέξουμε στο παρελθόν και να παρουσιάσουμε τη ζωή του και τις δημιουργίες του.
Όλα αυτά τα κατανοώ αν και κάποια από αυτά σαν απδέκτη της είδησης, θα με ενδιέφεραν περισσότερο και άλλα λιγότερο.
Όμως εδώ θα πρέπει να μπει μια τελεία και παύλα.
Το story του θανάτου ενός αναγνωρίσιμου ανθρώπου θα έπρεπε να σταματά εδώ.
Γιατί δεν μπορώ να κατανοήσω τι πρόσφερε η δημοσίευση φωτογραφίας του νεκρού Μιχάλη Ασλάνη σε κάποιια ηλεκτρονικά sites και έντυπα.
Μια λέξη γιατί εδώ πολλά λόγια δεν χωρούν. Καταδίκη.
Αν για να κερδίσεις κάποια κλικ ή φύλλα, ή τηλεθέαση, φτάνεις σε αυτό το σημείο, την επόμενη φορά μέχρι που θα φτάσεις…
Τα όρια της δημοσιογραφίας θα πρέπει να σταματούν εκεί που ξεκινά ο ανθρώπινος πολιτισμός και η αξιοπρέπεια.
Η δημοσίευση αυτής της φωτογραφίας δεν σέβεται τη μνήμη του νεκρού, τους οικείους του και σίγουρα απευθύνεται σε άρρωστα ψυχικά μυαλά…
Σε πολεμικές συρράξεις ακόμα και μαζικές διαδηλώσεις έχουν δημοσιευτεί πιο ακραίες φωτογραφίες και βίντεο με νεκρούς.
Αυτό το κατανοώ εν μέρει δημοσιογραφικά. Γιατί είναι ζητούμενο και δημοσιογραφικός λόγος, να δημοσιοποιήσεις την αποτρόπαια εικόνα, καθώς θες να προκαλέσεις σοκ στη κοινή γνώμη και την κατακραυγή σε αυτούς που προκαλούν συρράξεις, με θύματα αμάχους και παιδιά.
Άλλες φορές με αυτόν τον τρόπο καταγγέλλεις τις δυνάμεις καταστολής όταν παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Σίγουρα βεβαία, σε αυτές τις ακραίες καταστάσεις,κάποιες φορές οι εκπρόσωποι του Τύπου έχουν χρησιμοποιηθεί ηθελημένα και άθελα τους σε προπαγανδιστικές τακτικές της εξουσίας.
Και αυτό είναι καταδικαστέο
Το να δημοσιεύσεις όμως τη φωτογραφία του νεκρού Ασλάνη τι νόημα είχε . Τι προσέφερε στη κοινή γνώμη;;;
Σε αυτές τις τακτικές πρέπει εμείς οι πολίτες να δείχνουμε την αποστροφή μας, με την αδιαφορία σε αυτά τα ΜΜΕ που προσέβαλλαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
*Ο Φώτης Νάκος είναι αρχισυντάκτης του NEWS247. Έχει εργαστεί στον “Ταχυδρόμο” και στις εφημερίδες “Ελεύθερος” και “Αδέσμευτος Τύπος”, την τηλεόραση της ΕΡΤ και του ΣΚΑΪ και στο ρ/σ City και έχει σπουδάσει “Ελληνικό πολιτισμό” στο ανοικτό πανεπιστήμιο.
Μέλος με Α.Μ. 13363
