(Γράφει η Ανδριάνα Σολδάτου)
Έτυχα στην ευτυχή συγκυρία στο τέλος της δεκαετίας του 90′ να τρέξω για λίγο στον ίδιο στίβο (όταν ο στίβος στο Δημοτικό Στάδιο Πρέβεζας ήταν χωμάτινος) με την Αθανασία Τσουμελέκα. Γ ‘ τάξη του γυμνασίου εγώ, Λύκειο η Αθανασία, ήταν το πρότυπο μου αν και ακολουθούσαμε διαφορετικά αθλήματα. Οι διακρίσεις είχαν ξεκινήσει από τότε για την Αθανασία αφού όλοι οι συναθλητές της πανηγυρίζαμε την 8η θέση που είχε καταλάβει στο άθλημα της το βάδην στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων. Όταν κάποιοι από εμάς σταματήσαμε, η Αθανασία συνέχισε να μας χαρίζει επιτυχίες. Τα χρόνια περνούσαν , ο πλανήτης ΓΗ άλλαξε χιλιετηρίδα και πλησίαζαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας το 2004. Μπορώ να πω με σιγουριά πως ήμασταν λίγοι οι Πρεβεζάνοι που ξέραμε και πιστεύαμε ότι τώρα ήταν η ώρα της Αθανασίας, τώρα ήταν η ώρα που και εκείνη περίμενε τόσα χρόνια ανάμεσα σε αυτούς και εγώ. Σχεδόν σίγουρη πως η χρυσή Αθανασία της καρδιάς μας, θα στέφονταν και χρυσή Ολυμπιονίκης έψαχνα τρόπους να είμαι στο στάδιο και να πανηγυρίσω μαζί της αυτή της την επιτυχία. Δεν τα κατάφερα. . . και όχι μόνο δεν τα κατάφερα αλλά αντί να έχω την χαρά να την καμαρώσω από την τηλεόραση, ένιωσα την αγωνία του ραδιοφώνου στο αυτοκίνητο . . . Το ένα αφτί στο ηχείο του ραδιοφώνου και το άλλο στο τηλέφωνο να μιλώ με τα ξαδέλφια μου που ήταν εκείνη την στιγμή στο στάδιο (οι τυχεροί!!!!) και έβλεπαν από κοντά την προσπάθεια της δικιάς μας Αθανασίας να τερματίσει πρώτη και να μας κάνει υπερήφανους. Η καρδιά μου κόντευε να σπάσει όταν άκουσα την περιγραφή από την ΕΡΑ σπορ, δεν είχα εικόνα δεν ήξερα πόσα μέτρα μπροστά βρισκόταν, άκουγα μόνο την γεμάτη ένταση φωνή του δημοσιογράφου να λέει “Η Τσουμελέκα είναι η ΠΡΩΤΗ, δεν μπορεί καμιά τους να την φτάσει”.Όλα πήγαν καλά η Αθανασία τερμάτισε πρώτη και εγώ κόντεψα να σπάσω το αυτοκίνητο από τους πανηγυρισμούς και από την ένταση! Στην Πρέβεζα έσπασαν καρδιές, η Αθανασία μας πλημμύρισε με υπερηφάνεια. Η πρώτη Πρεβεζάνα πρωταθλήτρια που στέφθηκε Χρυσή Ολυμπιονίκης. Η υποδοχή που της επιφυλάσσαμε εδώ στην Πρέβεζα ενθουσιώδης(Έχω πλάνα και κάποια στιγμή θα τα ανεβάσω)!Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνες τις στιγμές Σία . . . Ένα mix συναισθημάτων που σπάνια ζει η ψυχή του ανθρώπου! Σε ευχαριστώ που μου τα χάρισες. Είσαι πάντα η Χρυσή Σία της καρδιάς μας!