Το νέο μυθιστόρημα του Νίκου Γιώτη – Η Γαλλίδα Δασκάλα

Το νέο μυθιστόρημα του Ντίνου Γιώτη Η ΓΑΛΛΙΔΑ ΔΑΣΚΑΛΑ (Εκδόσεις Ψυχογιός – www.psichogios.gr/site/Books/show?cid=1001909) κυκλοφορεί στις 18 Απριλίου. To επόμενο καλοκαίρι πρόκειται να γυριστεί σε κινηματογραφική ταινία σε σκηνοθεσία Νίκου Σούλη, παραγωγή Ελένης Αφεντάκη και με πρωταγωνίστρια την βραβευμένη ηθοποιό Λένα Παπαληγούρα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο…
Είναι μια εποχή, που το πιο λαμπρό αστέρι του ουρανού, ο Σείριος, φαίνεται να αγγίζει σχεδόν τον ορίζοντα. Ο ήλιος και η γη να έρχονται πιο κοντά και και η ζέστη να γίνεται αφόρητη. Είναι η εποχή των κυνικών καυμάτων, που που κάνει τους άνδρες να στεγνώνουν και να τρελαίνονται και τις γυναίκες να ανθίζουν ηδονικά μέσα στην υγρασία. Είναι τότε που οι γυναίκες γίνονται λάγνες όσο ποτέ και οι άνδρες ασθενικοί (*).

Ένα τέτοιο καλοκαίρι  ο δωδεκάχρονος Άγης και οι τρείς συνομήλικοι φίλοι του -ο σκληροτράχηλος Φάνης και οι δίδυμοι Κοσμάς και Δαμιανός-  ξεκινάνε με τα ποδήλατά τους για να ανακαλύψουν μια μυστική τοποθεσία,  κοντά στο ποτάμι, που όλοι έχουν ακουστά, αλλά κανένας δεν έχει δει.
Εκεί, λέγεται, ότι τα μεσημέρια κάνει  μπάνιο γυμνή  η Μπριζίτ, η όμορφη Γαλλίδα δασκάλα, που φιλοξενεί ο μεγαλοκτηματίας Βάιος  τα καλοκαίρια στο αρχοντικό του για να κάνει μαθήματα Γαλλικών στο γιό του.

Η  συνάντηση του Άγη με την γαλλίδα δασκάλα θα τον ενηλικιώσει απότομα και τα δραματικά γεγονότα που θα ακολουθήσουν εκείνο το βράδυ, θα σημαδέψουν ανεξίτηλα τη ζωή του.

Πενήντα χρόνια αργότερα, ο Άγης παραλαμβάνει ένα δέμα που κρύβει ένα παλιό, σκουριασμένο πιστόλι και τότε συνειδητοποιεί ότι το μυστικό που κρατούσε επί μισό αιώνα το γνώριζε και άλλος. Σπεύδει στο γενέθλιο τόπο για να μάθει και ίσως να κλείσει οριστικά τις εκκρεμότητες με το παρελθόν.

(*)
«…μαχλόταται δε γυναίκες, αφαυρότατοι δε τοι άνδρες εισίν, επεί κεφαλήν και γούνατα Σείριος άζει,αυαλέος δε τε χρως υπό καύματος».  
«…λάγνες είναι όσο ποτέ οι γυναίκες, μα ασθενικότατοι οι άντρες, αφού ο Σείριος τους ξεραίνει το κεφάλι και τα γόνατα, κι είναι το δέρμα μαραμένο από την κάψα».
(Ησίοδος, Έργα και ημέρες, 586-588)