Σε συνέχεια και με αμείωτο ρυθμό πάντα με εξωστρέφεια η Νέα Ένωση Ξενοδόχων Π.Ε Πρέβεζας στο πλαίσιο της Ανάδειξης, Βελτίωσης Εντοπισμού και Προώθησης των Τουριστικών Συγκριτικών Πλεονεκτημάτων του Νομού μας και έπειτα από τον καθαρισμό του Κάστρου της Ρηνιάσας στο χωριό Ριζά με την βοήθεια του τοπικού Προέδρου επίσης εθελοντών του χωριού και την ομάδα της ΛΕΚ Πρέβεζας σειρά είχαν οι σπηλιές απέναντι από το Μοναστήρι της Αγ. Πελαγίας και κάτω στους πρόποδες του παλαιού χωριού της Καστροσυκιάς.
Η Ένωση φρόντισε για τις αδειοδοτήσεις από την Εφορία Αρχαιοτήτων και από το Δασαρχείο της Πρέβεζας αλλά και την συνδρομή του Πατέρα Χαρίτου.
Ομάδα της Ένωσης σε συνεργασία με την ΛΕΚ ΠΡΕΒΕΖΑΣ προέβησαν στον καθαρισμό των δύο σπηλιών αλλά και περιμετρικά αυτών.
Το ανάγλειφο του εδάφους είναι ιδιαίτερο και μοναδικό.
Για πρώτη χρονιά ανάδειξης του συγκεκριμένου σημείου και έργου, θεωρούμε ότι έγινε πάρα πολύ καλή δουλειά,με την τοποθέτηση της φωτογραφίας της Γέννησης του Χριστού όπου η αγορά του συγκεκριμένου μπάνερ ειναι δωρεά της Ένωσης.
Σύμφωνα με την Νέα Ένωση Ξενοδόχων Π.Ε Πρέβεζας, οι συγκεκριμένες σπηλιές μπορούν τα Χριστούγεννα με την Γέννηση του Θεανθρώπου αλλά και το Πάσχα με την Σταύρωση του να γίνουν Τουριστικός Πόλος έλξης και Σημείο Αναφοράς για την περιοχή μας
τις Άγιες αυτές ημέρες.
Θα συνεχιστούν το επόμενο διάστημα οι βελτιώσεις των υποδομών στις συγκεκριμένες σπηλιές με την Βοήθεια του Δήμου αλλά και της Περιφέρειας.
Θα ακολουθήσουν λίγα λόγια απο τον Πατέρα Χαρίτο για την Ιστορία του Μοναστηριού της Αγ. Πελαγίας αλλά και για την ιστορία των συγκεκριμένων Σπηλιών:
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΠΕΛΑΓΙΑΣ ΚΑΣΤΡΟΣΥΚΙΑΣ
Μοναστηριακό Συγκρότημα
Η Ιερά Μονή Αγίας Πελαγίας της Παρθενομάρτυρος (4 Μαΐου) βρίσκεται σε μικρή απόσταση βορειοδυτικά κάτω από το μικρό χωριό Καστροσυκιά. Είναι ένα μικρό μοναστηράκι κτισμένο σε ελαιόφυτη πλαγιά που εκτείνεται από τις παρυφές του χωριού προς το Ιόνιο Πέλαγος, δίπλα στη νέα οδό Πρέβεζας-Ηγουμενίτσας. Φαίνεται πως το ίδρυσαν, άγνωστο πότε, κάποιοι μοναχοί που ασκήτευαν σε
σπηλιά που υπάρχει και σήμερα 60 μέτρα πάνω από την Μονή. Σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες η Μονή αρχικά ανακαινίστηκε δύο φορές, το 1613 και το 1795.
Το οικοδομικό συγκρότημα της Μονής είναι κτισμένο πάνω σε αρχιτεκτονικά κατάλοιπα ρωμαϊκής επαύλεως-αγροικίας, τοποθετημένης χρονικά στις αρχές του 2ου αι. μ.Χ. Τα κατάλοιπα αυτά που υπάρχουν στον χώρο της Μονής είναι πολλά και διάσπαρτα, εντός και εκτός των κτιρίων: τοιχοποιίες, αρχιτεκτονικά και ανάγλυφα μέλη, δάπεδο ψηφιδωτό, ταφικό κτίσμα κ.ά.
Η Σπηλιά της Αγίας
Απέναντι από την Μονή βορειοανατολικά, στο δεξιό μέρος (κατά την άνοδο) της Εθνικής οδού Πρέβεζας- Ηγουμενίτσας, και σε 60 μέτρα απόσταση από την Μονή, στην τοποθεσία «γράβα», υπάρχουν ανοιχτά φυσικά σπήλαια. Το μεγαλύτερο εξ αυτών είναι γνωστό ως «σπηλιά της Αγ. Πελαγίας».
Η τοπική προφορική παράδοση συνδέει άμεσα την ύπαρξη της σπηλιάς με την ίδρυση της Μονής. Η παράδοση αναφέρει πως στη σπηλιά κατοικούσαν ασκητές μοναχοί, οι οποίοι ίδρυσαν, άγνωστον πότε, την Μονή της Αγίας στον χώρο που υπάρχει σήμερα. Τίποτα δεν είναι γνωστό γι ̓ αυτούς αναφορικά με την προέλευση, την καταγωγή, τον αριθμό ή την χρονική περίοδο που έζησαν εκεί.
Η ίδρυση της Μονής συνδέεται με κάποια εικόνα της Αγίας Πελαγίας που κατείχαν και ευλαβόντουσαν οι ασκητές. Μετά το κτίσιμο του Καθολικού από τους ασκητές και την τοποθέτηση από αυτούς της εφεστίου εικόνας της Αγίας στον νεόδμητο Ναό, ακολούθησε θαυμαστό γεγονός: ένα πρωί η εικόνα αυτο- μετακινήθηκε στην πρωταρχική της θέση εντός της σπηλιάς, ενώ το προηγούμενο βράδυ ένα χαρακτηριστικό φως έγινε ορατό μέσα στο Ιόνιο Πέλαγος. Η επιμονή των ασκητών να επαναφέρουν την εικόνα στον Ναό δεν έφερε αποτέλεσμα.
Τρεις φορές επαναλήφθηκε το γεγονός, μέχρι που εγκατέλειψαν τις προσπάθειές τους να την επαναφέρουν εντός του Ναού. Σήμερα δεν σώζεται δυστυχώς η συγκεκριμένη εικόνα. Ίχνη τής παρουσίας των ασκητών στη σπηλιά μπορούν να θεωρηθούν οι εντός της σπηλιάς και πάνω στον βράχο λαξευμένες οπές στις οποίες τοποθετούνταν δοκάρια για την στήριξη ξύλινου δαπέδου-πατώματος.
Υπάρχουν επίσης λαξευμένες θέσεις στον βράχο που πιθανόν να φιλοξενούσαν εικόνες.
Στην ανατολική πλευρά του σπηλαίου υπάρχουν μέσα σε εσοχή του βράχου μερικές εικόνες και καντήλια όπου πιθανόν παλαιότερα, σύμφωνα με μαρτυρίες ντόπιων κατοίκων, γινόταν κάθε 1η Ιανουαρίου Θεία
Λειτουργία με την παρουσία των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου της Καστροσυκιάς στο τέλος της οποίας ο εκάστοτε δάσκαλος μοίραζε στα παιδιά δώρα. Το ότι φαίνεται πως η είσοδος της σπηλιάς ήταν κάποτε κλειστή με τοίχο το μαρτυρούν τα λείψανα τοιχοποιίας σε όλο το μήκος της βάσης της.
Προσφάτως και εν όψει των Χριστουγέννων, καθαρίστηκε ο χώρος εντός και εκτός της σπηλιάς, τοποθετήθηκε υπερμεγέθης εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού, ενώ κατάλληλος φωτισμός φωταγωγεί τον χώρο και την παρακείμενη, δεύτερη σε μέγεθος, σπηλιά. Είναι ένα αξιοθέατο της ευρύτερης περιοχής που εντυπωσιάζει τους νυχτερινούς περαστικούς. Ευχαριστίες ανήκουν στην Ειδική Διασωστική Ομάδα
Πολλαπλών Αποστολών Ν. Πρέβεζας (ΕΔΟΠΑ) για τον καθαρισμό, στον Δήμο Ζαλόγγου και την ΔΕΔΔΗΕ για τον φωτισμό και στην Εφορία Αρχαιοτήτων Πρέβεζας για την άδεια.
Ευχής έργον θα ήταν να αναδειχθεί ο χώρος κατάλληλα, τόσο για την φυσική του ομορφιά, όσο και για την θρησκευτική του σπουδαιότητα, ώστε σημαντικά πολιτιστικά στοιχεία του τόπου, όπως η σπηλιά της Αγίας Πελαγίας, να γίνονται γνωστά, να είναι επισκέψιμα και να προβάλλονται ευρύτερα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Μέλος με Α.Μ. 13363
