Πρέβεζα : «όταν το κάστρο θα πέσει τελείως τότε θα συσκεφθούν Δήμαρχοι , Περιφερειάρχες, Εφορίες Αρχαιοτήτων κλπ για να δούνε που θα πετάξουν τα μπάζα !!! Αιδώς Αργείοι.»

Απόσπασμα από την εισαγωγική ομιλία του προέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου
΄΄Πρέβεζα ΄΄ κ. Κωνσταντίνου Λογοθέτη στην εκδήλωση για το ΄΄Κάστρο ΄΄ του
Παντοκράτορα:

… επίσης αποφασίστηκε, να συμμετέχει ο σύλλογος μας στους τοπικούς εορτασμούς για τα διακόσια χρόνια από την απελευθέρωση της πατρίδας μας με δύο παρουσιάσεις, η μία εκ των οποίων πραγματοποιείται απόψε και η άλλη τον Οκτώβριο, με θέμα το πολύπαθο παραδοσιακό – ιστορικό κέντρο της πόλης
Καταλήξαμε σε αυτές τις δύο δράσεις, πιστεύοντας ότι αξιοποιώντας παραγωγικά αυτή την κομβική υπαίτιο, και μέσα από αυτές, να ευαισθητοποιήσουμε τους υπεύθυνους και να ενεργοποιήσουμε τους συμπολίτες μας σε μία κοινή προσπάθεια διάσωσης δύο σημαντικότατων μνημείων της Πρέβεζας.
Ας προχωρήσουμε τώρα στην ουσία.
Διάβασα κάπου ότι « δεν μπορείς να πλησιάσεις την αλήθεια εάν δεν είσαι εκεί». Και η αλήθεια της συνάντησής μας απόψε είναι απέναντί μας, το κάστρο του Παντοκράτορα.
Αυτονόητη και η επιλογή του χώρου καθόλου όμως αυτονόητες και οι πληγές αυτού του χώρου από την μισού εκατομμυρίου ευρώ διαμόρφωσής του.
Για τις στρώσεις τις ιστορίας πάνω στο κάστρο θα μας μιλήσει ο πρόεδρος του ιδρύματος «Ακτία Νικόπολης» και επίμονος ερευνητής της τοπικής ιστορίας ο Νίκος Καράμπελας. Εγώ θα του κλέψω κάποιες ημερομηνίες χρήσιμες για μερικούς απλούς συλλογισμούς μου.
Το κάστρο κατασκευάστηκε πριν από διακόσια και πλέον χρόνια. Το 1984 παραχωρήθηκε στο Δήμο Πρέβεζας. Έγινε δηλαδή ο ιδιοκτήτης του με κάποιους αυτονόητους όρους πριν από 37 χρόνια.
Ένα χρόνο πριν δηλαδή το 1983 ορίστηκε η 18 η Απριλίου ως η παγκόσμια ημέρα Μνημείων και Τοποθεσιών. Η επέτειος αυτή, σύμφωνα με τη διακήρυξη της UNESCO , αποβλέπει στην αισθητοποίηση του κοινού στο σημαντικό θέμα προστασίας της πολιτιστική κληρονομιάς κάθε χώρας και μέσω των εκδηλώσεων τις επετείου επιδιώκεται να
προωθηθεί η υπόθεση της προστασίας και η ένταξή τους στη σύγχρονη κοινωνική πολιτιστική και οικονομική ζωή.
Χωρίς αμφιβολία στην κορυφή της κλίμακας αυτού του «κοινού» βρίσκονται οι πολιτικοί άρχοντες και οι υπηρεσίες πολιτισμού.
Για 38 χρόνια και σε τοπικό επίπεδο έχουμε φλομώσει από συγκινητικές και αισιόδοξες δηλώσεις για το μνημεία μας, που κορυφώνονται την ημέρα της παραπάνω επετείου .
Καμία όμως από αυτές τις στερεότυπες δηλώσεις που στενεύουν την ψυχή και στειρώνουν την πράξη, δεν είχε ευεργετικό αποτέλεσμα για το οχυρό του Παντοκράτορα, που στέκει απέναντί μας καταθλιπτικό και εκλιπαρεί όλα αυτά τα χρόνια Δημοτικές Αρχές και Κρατικές υπηρεσίες πολιτισμού για την σωτηρία του , με εξαίρεση τη Δημαρχία του Ν. Γιαννούλη και αυτή του Κ. Παπαγεωργίου.
Πρέπει να κατανοήσουν οι κατά το νόμο υπεύθυνοι για το κάστρο ότι αυτό δεν διαθέτει αστέρευτη αντοχή . Έχει ημερομηνία λήξης που σχετίζεται άμεσα με την πραγματική και όχι τη λεκτική τους θέληση να τη σβήσουν απ το ημερολόγιο της τοπικής ιστορίας.
Ημερομηνία λήξης που δεν πρέπει να προστεθεί σε αυτές των σπιτιών του Ανδρούτσου και Μπότσαρη, της Συναγωγής, μερικών από τους απέριττους ναούς των προγόνων μας, μέρους κτισμάτων των άλλων κάστρων και σημαντικών άλλων μνημείων, και τόπων της περιοχής.
Οι αόρατη αλυσίδα που δένει την Πρέβεζα με ιστορικά στοιχεία της έχει σπάσει σε πολλά σημεία. Δεν αντέχει άλλες απώλειες και δεν θα ΑΝΕΧΘΟΥΜΕ άλλες απώλειες.
Δεκάδες εκατομμύρια ευρώ έχουν χαθεί από ευρωπαϊκά προγράμματα τα τελευταία χρόνια, από την ακατανόητη αδιαφορία και την παντελή έλλειψη συνεργασίας του ιδιοκτήτη Δήμου, της ΕΦ.Α. Πρέβεζας και άλλων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού που θα είχαν μετατρέψει το κάστρο και όχι μόνο, σε ένα τοπόσημο διεθνούς τουριστικής προβολής και πόλο κοινωνικής πολιτιστικής και οικονομικής ανάπτυξης.
Και το εξοργιστικό είναι ότι, ενώ ο αδυσώπητος χρόνος κάνει ανενόχλητος τη δική του διαβρωτική δουλειά καταπίνοντας το μνημείο, ο ιδιοκτήτης Δήμος ζητάει συνεχώς όλα αυτά τα χρόνια και άλλα κάστρα, για να τα κάνει τι ??
Να τα διαχειριστή με πρότυπο παράδειγμα τούτο το κάστρο ?
Εμείς και πιστεύω κανένας Πρεβεζάνος δεν έχουμε την ψυχική ευρυχωρία να δώσουμε άλλο χρόνο στο χρόνο σωτηρίας του.
Η Πρέβεζά μας θα μεγαλώσει σε ποιότητα και οικονομικό μέγεθος όταν τα λόγια γίνουν πράξεις και μετά ακολουθήσει οτιδήποτε άλλο εφήμερο.
Όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης για ότι συμβαίνει γύρο μας και ας μη φορτώνουμε τις αδυναμίες μας στις περιστάσεις και στις συνθήκες.
Για να σωθεί το κάστρο χρειάζεται άμεση ειλικρινή και καρποφόρα συνεργασία αυτών που έχουν της ευθύνη του, γιατί το κάστρο είναι ακόμη εδώ. Για πόσο όμως?
Απόψε για μάς τελειώνει κάθε ήπια τοποθέτηση για το θέμα, καθώς και η ανοχή στη φαντασιακή και αδιατάρακτη σχέση των υπευθύνων με το Μνημείο. Την ερχόμενη εβδομάδα θα καταθέσουμε στη Δημοτική αρχή ξανά την πρότασή μας για τις άμεσες ενέργειες που πρέπει να δρομολογηθούν και που πιστεύουμε ότι θα είναι η αφετηρία
πρώτα της διάσωσης και μετά της αξιοποίησης αυτού του ξεχωριστού μνημείου, που περιβάλετε από μία αστείρευτη φυσική ομορφιά και κρύβει στα σπλάχνα του μία τεράστια χρηστική και αναπτυξιακή αξία για όλους τους κατοίκους της περιοχής, κινητοποιώντας συγχρόνως για το σκοπό αυτό όλες τις δυνάμεις της πόλης χωρίς ιδεολογικές και πολιτικές τυφλότητες.
Με τη συμπλήρωση Διακοσίων Χρόνων από την απελευθέρωση της Ελλάδας και Εκατόν Εννιά από την απελευθέρωσης της πόλης μας, εμείς θα εξακολουθούμε να κοιταζόμαστε στον πραγματικό καθρέπτη της Πρέβεζας ώστε αν αποτιμούμε τις αλήθειες της και να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν για το νόημα της ύπαρξης μας μέσα σε αυτή, αλλά και να δίνουμε τους αγώνες μας για το παρόν και το μέλλον της…
Θα κλείσω με το σχόλιο στη διαδίκτυο ενός Πρεβεζάνου όταν διάβασε την πρόσκλησή μας για την εκδήλωση. Μία ανάρτηση σαν χρησμός, δυσοίωνος μεν αλλά γεμάτος σκεπτικισμό.
Έγραψε ο συμπολίτης μας «όταν το κάστρο θα πέσει τελείως τότε θα συσκεφθούν Δήμαρχοι , Περιφερειάρχες, Εφορίες Αρχαιοτήτων κλπ για να δούνε που θα πετάξουν τα μπάζα !!! Αιδώς Αργείοι.»