Επετειακό Αφιέρωμα στο για το Χορό του Ζαλόγγου

Επετειακό Αφιέρωμα

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΕΒΕΖΑ 1821-2021 «ΙΣΤΟΡΙΑ-ΜΝΗΜΗ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

(Πολιτών, Συλλόγων και Φορέων)

17/18 Δεκεμβρίου 1803

Η ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΩΝ ΣΤΟ ΖΑΛΟΓΓΟ 

(ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ)

    Στη κορυφή του Βράχου του Ζαλόγγου μια ομάδα από Σουλιώτισσες, για να μην συλληφθούν ζωντανές από τους τουρκοαλβανούς που τις πολιορκούσαν αποφασίζουν να πεθάνουν ελεύθερες, στήνουν κυκλικό χορό και στη συνέχεια ρίχνονται στο γκρεμό μαζί με τα παιδιά τους. 

    Η θυσία αυτή, το Ζάλογγο με την υπερκόσμια τραγωδία του, οι Ζαλογγίτισσες σφιχτοδεμένες στέρεα διαλαλούν αιώνια το θούριο της λευτεριάς. 

    Οι ηρωϊδες αυτές δεν έψαλλαν απλώς το αποχαιρετιστήριο, 

«Έχε γεια καημένε κόσμε, έχε γειά γλυκιά ζωή…», αλλά βροντοφώναξαν στις πλαγιές του Ζαλόγγου «θάνατος και όχι σκλαβιά».

    Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός έγραψε για την θυσία του Ζαλόγγου: 

«Οι Σουλιώτισσες δε μάθαν

Για να ζούνε μοναχά

Ξέρουνε και να πεθάνουν 

να μη μείνουν στη σκλαβιά».

    Οι Ζαλογγίτισσες εκεί θα μας διδάσκουν παντοτινά τρόπους ζωής, ανδρείας και αυτοθυσίας.