Σε όλη τη χώρα πολλά σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχουν καταληφθεί για τρίτη εβδομάδα από τους μαθητές με τα αιτήματα τους να δείχνουν τη πραγματικότητα για τις σχολικές μονάδες της χωράς. Στοιβαγμένοι στις αίθουσες, μικροί ή ανύπαρκτου ελεύθεροι-αύλιοι χώροι, πίεση και ακριβά φροντιστήρια για είσοδο στα ΑΕΙ κ.α.
Την ίδια στιγμή έχουμε μια κυβέρνηση, με τα… αναρμόδια υπουργεία που δεν έκαναν τίποτε ολόκληρο το καλοκαίρι, εκτός από το να μετρούν το μέγεθος της μάσκας, να προσπαθούν να βρουν τον μέσο όρο μαθητών ανά τάξη μεταξύ μονοθέσιων των ορεινών και νησιωτικών περιοχών και των μεγάλων αστικών κέντρων και να παίζουν τρίλιζα για το πότε θα ανοίξουν τα σχολεία (3, 7 ή 14 Σεπτέμβρη). Και έμεινε για την τελευταία στιγμή η εφαρμογή του περσινού νόμου της κ.Κεραμέως για σαρδελοποίηση 25 και 27 μαθητών ανά τάξη.
Έτσι τα σχολεία κατέληξαν να έχουν έναν μεγάλο αριθμό μαθητών ανά αίθουσα, το οποίο αφενός δεν παραπέμπει σε ένα υγιεινό και ασφαλές περιβάλλον και αφετέρου δεν είναι φιλεκπαιδευτικό. Εκτός και εάν, εκόντες άκοντες, το έκαναν προκειμένου να προκαλέσουν αναστάτωση.
Οι μαθητές με αυτόν το τρόπο προσπαθούν να περάσουν ένα ηχηρό μήνυμα προς τους ιθύνοντες αυτής της απαράδεκτης κατάστασης που υπάρχει στις σχολικές μονάδες και για την μη ετοιμότητα της πολιτείας. Που έδειξε ότι είχε άλλες προτεραιότητες και η παιδεία, αλλά και η ασφάλεια των παιδιών, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Οι υπεύθυνοι πρέπει να αναλογισθούν την κρισιμότητα της κατάστασης και να σταματήσουν να υπεκφεύγουν και να λένε πως όλα θα γίνουν και εν τελεί δεν αλλάζει τίποτα…
Φαίνεται λοιπόν ότι το σχέδιο της κυβέρνησης αποτυγχάνει πλήρως και το μόνο που επιτυγχάνει είναι να δημιουργήσει μια κρίση εκεί ακριβώς που δεν χρειαζόταν και κανείς νουνεχής δεν ήθελε.
Τα σχολεία λοιπόν και η εκπαίδευση είναι πολύ βασικά για την σημερινή γενιά, που το μέλλον της μοιάζει να είναι η ανεργία και η ανασφάλεια, σίγουρα η απουσία προοπτικής, και έτσι πρέπει να γίνουν αλλαγές και γρήγορα. Αλλαγές όπως η μείωση του αριθμού των μαθητών, τα 15μελή τμήματα δηλαδή, η ένταξη και άλλων εκπαιδευτικών στο δυναμικό των σχολείων, η πρόσληψη άλλων υπάλληλων καθαρισμού για τη σωστή και πλήρη απολύμανση των αιθουσών και επίσης η δημιουργία ενός συστήματος εξ αποστάσεως διδασκαλίας για παιδιά όπου βρίσκονται σε ευπαθείς ομάδες αλλά και κάποια οικογενειακό τους πρόσωπο. Μικρές μεταρρυθμίσεις που στο τέλος θα είναι ένα τεράστιο βήμα στον αγώνα να κερδηθεί η νέα γενιά και στην προσπάθεια καταπολέμησης του ιού.