«Μετράνε τη ζωή σε μεροκάματα»

Ο θάνατος σε ώρα εργασίας, του 18χρονου «Ντελιβερά» στην Άρτα, την Πέμπτη το βράδυ, έδειξε ότι ο αγώνας «για ένα κομμάτι ψωμί» σε ένα σύστημα που καθαγιάζεται το κυνηγητό του κέρδους, και η ανθρώπινη ζωή μετράει μόνο σαν ανταλλακτική αξία. Δεν μπορεί παρά να βάζει σε πρώτη γραμμή την ανάγκη για οργάνωση της πάλης με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας, με κριτήριο την καθημερινότητα μας, στην δουλειά, στο σπίτι, γενικότερα στη ζωή μας. 

Με κεντρικό σύνθημα, «Για ένα μεροκάματο στην άσφαλτο νεκροί, μέτρα προστασίας για τους διανομείς», το Εργατικό Κέντρο της Άρτας, κήρυξε στάση εργασίας και προχώρησε σε συλλαλητήριο την Παρασκευή, αναδεικνύοντας και με την παρέμβαση αυτή τους όρους και τις συνθήκες δουλειάς που επικρατούν στους διανομείς. Ανέδειξε ένα αποφασιστικό  «όχι» στην μοιρολατρία της «κακιάς ώρας», της «ατομικής ευθύνης», στην αθώωση της πολιτικής των κυβερνήσεων, που τα μέτρα ασφαλείας τα ρίχνει στον «καιάδα», του «οικονομικού αποτελέσματος». Ακόμα και στα απανωτά τροχαία που έγιναν τελευταία στην Άρτα, με θύματα νέα παιδιά, δεν φταίει το «κακό το ριζικό μας». Εκεί που καθορίζονται δρόμοι ταχείας προσπέλασης   για την κίνηση των εμπορευμάτων και τη μετατροπή τους σε χρήμα, είναι όλα καλά. Στους δρόμους που η συντήρηση τους δεν εξυπηρετεί την  κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, εκεί οι λαϊκές ανάγκες περισσεύουν. Εκεί πια ισχύει η «οικονομική» λογική.   Αν έχουμε πανδημία κάτσε σπίτι, αν έχει πλημμύρα βρές ένα βουνό να σωθείς, και αν βραχεί η άσφαλτος που έστρωσαν πρίν 65 χρόνια μείνε ακινητοποιημένος.

Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχίζεται. Διέξοδος και ελπίδα υπάρχει. βρίσκεται στην  οργάνωση της πάλη μας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Ιδιαίτερα με τους εργαζόμενους στις διανομές, πρέπει να παλέψουμε από κοινού για πλήρη και σταθερή εργασία, για σύγχρονα μεταφορικά μέσα, κατάλληλα συντηρημένα, με διεύρυνση των ΒΑΕ και στους διανομείς, με  κλαδική σύμβαση στο ύψος των αναγκών μας, υποχρεωτικές για όλουσοτέ και κανένας «ντελιβεράς» στο δρόμο, με έντονα καιρικά φαινόμενα.

Η «κακιά ώρα», είναι το μόνιμο «προνόμιο» που φορτώνουν στα λαϊκά στρώματα και μια μείωση του Φ.Π.Α., όταν μας στέλνουν στις «ξεματιάστρες». Ας μην τους κάνουμε το χατίρι. Την «κακιά ώρα» να την επιστρέψουμε σε αυτούς με τον «αρμόζοντα τόκο».