Όσον αφορά την πραγμάτωση της τηλεκπαίδευσης στα σχολεία της Α/θμιας Εκπ/σης του Ν. Πρέβεζας, όπως και όλης της χώρας, έχουν έρθει συγκεκριμένες οδηγίες από το Υ.ΠΑΙ.Θ. Το σίγουρο είναι ότι όλοι οι συνάδελφοι καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες και σε ώρες μέχρι και πολύ αργά το βράδυ ως και τα ξημερώματα, ώστε να πετύχει το στοίχημα της τηλεκπαίδευσης. Ανεβαίνει υλικό, ανεβαίνουν ασκήσεις στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο στο Ν. Πρέβεζας. Υπάρχει όμως και το κομμάτι των τεχνικών δυσκολιών. Οι εκπαιδευτικές πλατφόρμες δυστυχώς τις περισσότερες φορές υπολειτουργούν ή δεν λειτουργούν καθόλου, λόγω υπερφόρτωσης του δικτύου. Αποτέλεσμα είναι να δημιουργείται δυσφορία, απογοήτευση και στο τέλος να εγκαταλείπεται η προσπάθεια εισόδου σ’ αυτές από εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς. Αυτά που θα έπρεπε να είχαν λυθεί εδώ και δεκαπέντε χρόνια, πάμε να τα λύσουμε με ιδία μέσα, μετά από μνημόνια και τεράστιες περικοπές στη δημόσια εκπαίδευση, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Τα λάθη και οι ανεπάρκειες τόσων χρόνων του Υπουργείου Παιδείας δεν είναι δυνατόν να μετακυλίονται στους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς και να παίζονται επικοινωνιακά παιχνίδια στις πλάτες τους, ιδιαίτερα κάτω από αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.
Είναι κατανοητό ότι η όλη διαδικασία έχει χαρακτήρα «κατεπείγοντος», αλλά θα πρέπει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου να ξεφύγει από την επικοινωνιακή διαχείριση μιας τόσο σοβαρής προσπάθειας και να στραφεί στην ουσία και την εκπαιδευτική παιδαγωγική της διάσταση. Οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, για μια ακόμη φορά υπερασπιζόμενοι τον παιδαγωγικό μας ρόλο, θα πράξουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό με τα μέσα που διαθέτουμε εμείς και οι γονείς των μαθητών μας, ώστε να διασφαλιστεί η ισοτιμία και η συμμετοχή όλων στη διαδικασία. Αρκεί όμως όλοι οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση που λέγεται τηλεκπαίδευση να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει κάποιο μαγικό ραβδί, χωρίς να έχει προηγηθεί η ανάλογη επιμόρφωση και η ανάλογη προμήθεια υλικοτεχνικού εξοπλισμού προς τις σχολικές μονάδες και τους εκπαιδευτικούς, που με ένα άγγιγμά του θα λειτουργήσουν όλα αψεγάδιαστα.
Η εκπαιδευτική διαδικασία έχει και κομμάτια συναισθηματικά, κοινωνικά που δεν καλύπτονται από απόσταση και γι’ αυτό η αξία της δια ζώσης εκπαίδευσης είναι σίγουρα αναμφισβήτητη. Δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση η εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση να υποκαταστήσει τη συλλογική και δια ζώσης συμμετοχή στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μπορεί ωστόσο, σε συνεργασία με την εκπαιδευτική κοινότητα, να αναδείξει το σχολείο σε παράγοντα ασφαλούς κοινωνικότητας και επικοινωνίας, σε παράγοντα αγωγής και παιδείας, σε παράγοντα διασφάλισης των περιοριστικών μέτρων για τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας. Επιπλέον, όποια μέσα-εργαλεία αξιοποιηθούν οφείλουν να υπηρετούν τον καθολικό χαρακτήρα του εκπαιδευτικού δικαιώματος και να μη διευρύνουν τις ανισότητες μεταξύ σχολείων, εκπαιδευτικών και μαθητών.
Ευελπιστούμε ότι στο εγγύς μέλλον η κατάσταση θα ομαλοποιηθεί. Είναι μία πρωτόγνωρη κατάσταση και μέσα σε αυτό το πλαίσιο προσπαθούμε να λειτουργήσουμε όλοι και να δώσουμε τη δική μας ”μάχη” της εκπαίδευσης. Είναι έκτακτη η ανάγκη και προσπαθούμε όλοι για το καλύτερο. Οι συνάδελφοι πραγματικά δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Να μην ξεχνάμε όμως ότι βρισκόμαστε εν μέσω υγειονομικού πολέμου με αντίπαλο έναν ύπουλο και άκρως επικίνδυνο αόρατο εχθρό. Ευχόμαστε όλα αυτά να τελειώσουν πολύ σύντομα και να γυρίσουμε αλώβητοι όλοι μας στις τάξεις μας, δίπλα στους αγαπημένους μας μαθητές και μαθήτριες.
Μένουμε στο σπίτι, αλλά κανένας απόμακρος και μόνος με τα προβλήματα του.
Μέλος με Α.Μ. 13363
