Αγαπημένε μου Νίκο!
Αδελφέ μου,συνάδελφε και φίλε!
Φοβερά σοκαρισμένος απο το αναπάντεχο γεγονός της φυγής σου δε βρίσκω λόγια αντάξια να εκφράσω τη μεγάλη μου αγάπη προς το πρόσωπο σου και ταυτόχρονα τη βαθιά μου θλίψη για το χαμό σου.
Ήσουν το ¨γελαστο παιδί¨, ο άνθρωπος με την ανοιχτή καρδιά και αγκαλιά για όλους. Ήσουν δάσκαλος που έσκυβε σε όλα τα προβλήματα των μαθητών, των γονέων τους και συναδέλφων και δούλευες μαζί τους με όλες σου τις δυνάμεις για να βρεις τη λύση τους βοηθώντας πάντα.
Ήσουν και είσαι ο τέλειος οικογενειάρχης και ο Άνθρωπος για όλους τους δικούς σου συγγενείς και φίλους.
Ήσουν και θα είσαι ο ιδανικός πατέρας για τα παιδιά σου.
Για εμένα προσωπικά ήσουν ο απαραίτητος συνοδοιπόρος στις δραστηριότητες μας. Κάθε Κυριακή μαζί τρέχαμε στο μονολίθι για πολλα χρόνια και μαζί σταματούσαμε για τον πρωινό καφέ μοιραζόμενοι τις ανησυχίες ο ένας του άλλου.
Ήσουν πραγματικά φίλος και αδελφός απο τα παιδικά μας χρόνια μεχρι τώρα. Η σκεψη μου θα σε συντροφεύει όπου και να βρίσκεσαι.
Η διάχυτη καλοσύνη σου, ο πρόσχαρος χαρακτήρας σου, οι παιδικός αυθορμητισμός σου, η ανιδιοτέλεια ειναι τα στοιχεία που σε κίνησαν και σε έκαναν να προσφέρεις μεγάλο και σπουδαίο έργο στη μικρή κοινωνία της πόλης μας.
Καλο σου ταξίδι αγαπημένε μας φίλε Νίκο Τριάντο!
Γιάννης Κανιωρης