Μήνυμα του Δημάρχου Ζηρού για τα 100 χρόνια από την Γενοκτονία των Ποντίων

Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την έναρξη της γενοκτονίας του ελληνισμού του Πόντου, ο Δήμαρχος Ζηρού, προέβη στο ακόλουθο μήνυμα: “Εκατό χρόνια συμπληρώνονται σήμερα (19 Μαΐου 1019) από την ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα και άρχισε τις σφαγές, τα βασανιστήρια, και τον ξεριζωμό των Ελλήνων του  Πόντου, με περίπου 353.000 νεκρούς. Η γενοκτονία των Ποντίων αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες του προηγούμενου αιώνα. Ήταν μια πολιτική λεηλασίας και καταστροφής. Ένα προμελετημένο έγκλημα, το οποίο η κυβέρνηση των Νεότουρκων έφερε σε πέρας με συστηματικότητα και χρησιμοποιώντας τον ξεριζωμό, τις σφαγές, τις εκτοπίσεις, τα βασανιστήρια, την πείνα και τα στρατόπεδα θανάτου, κατάφερε να εκδιώξει τον ελληνικό χριστιανικό πληθυσμό.

Η Γενοκτονία και ο ξεριζωμός των Ελλήνων, από μια περιοχή στην οποία ο Ελληνισμός είχε συνεχή και λαμπρή παρουσία 2.800 ετών, ολοκληρώθηκε το 1924, όταν αποχώρησε και ο τελευταίος Έλληνας του Πόντου, ενώ έμειναν πίσω εκατό χιλιάδες εξισλαμισμένοι Έλληνες. Η άφιξη των Ποντίων στις Νέες Πατρίδες ήταν η απαρχή μιας δύσκολης, αλλά και συνάμα δημιουργικής πορείας για τον ποντιακό ελληνισμό. Η περιοχή του Δήμου μας ήταν μία από εκείνες που υποδέχτηκε Έλληνες του Πόντου. Η προσφορά τους τόσο στην οικονομική ζωή της περιοχής (αγροτική οικονομία), όσο και στην πνευματική ζωή μέσα από τις παραδόσεις και τα έθιμά τους, είναι τεράστια και τους οφείλουμε ένα μεγάλο “ευχαριστώ”!.

Η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Η αναγνώριση αυτή αποτελεί δικαίωση για τον ποντιακό ελληνισμό και συνδέει το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη.

Η ιστορική μνήμη, η εθνική και θρησκευτική ταυτότητα, η έννοια του Έθνους αποτελούν στοιχεία απαραίτητα για την επιβίωσή μας. Χωρίς γνώση της ιστορίας δεν υπάρχει εθνική συνείδηση και φρόνημα. Η επέτειος της γενοκτονίας των Ποντίων μας βοηθάει να διατηρήσουμε την ιστορική μας μνήμη και ταυτόχρονα να τονώσει την εθνική μας συνείδηση. Στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης υπάρχουν ιδανικά που παραμένουν ζωντανά, όπως η εθνική υπερηφάνεια και η αίσθηση του εθνικού συμφέροντος. Έχοντας λοιπόν ως οδηγό την ιστορική μνήμη και συνείδηση, θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε την ελπίδα και την αισιοδοξία μας.