ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΤΟ ΜΟΥ ΦΙΛΟ
ΝΙΔΑ ΜΠΑΡΚΟΥΖΟ
Αντίο φίλε μου καλέ
Του φθινοπώρου η αγκαλιά
σε πρόδωσε και πάει
αφήνοντας πικρά φιλιά
κι αγάπη δεν χωράει.
Σε πήρε από το ζεστό
κι όμορφο καλοκαίρι
με το αντίο το πικρό
να σου κουνάει το χέρι.
Μα δεν πειράζει απ’ τη ζωή
όλοι για αλλού θα πάμε
με οδηγό μια προσευχή
μ’ ότι καλό κρατάμε.
Τα δυό σκυλιά που πέρασαν
κι αυτά απ’ την ζωή σου
άσπρισαν και γέρασαν
πάντα ήταν μαζί σου.
Ο Σπύρος και ο Ταλιμπάν
όταν τα πρωτοείδα
ειν’ τα δικά μας τα σκυλιά
είν’ τα σκυλιά του Νίδα.
Πάντα με το χαμόγελο
στα χείλη κάθε μέρα
τα ερωτευμένα μας μπροστά
και τα σκυλιά πιο πέρα.
Αντίο φίλε μου καλέ
όπου κι αν σεργιανίσεις
θα σε θυμάμαι πάντοτε
μ’ όλες τις αναμνήσεις.
Κι αν κάποτε ανταμώσουμε
κι όλοι μαζί βρεθούμε
πάρτι χαράς θα δώσουμε
να ξαναθυμηθούμε.
Αφιερωμένο στην οικογένειά του
Εκ μέρους μου
Πωλ Σολδάτος
Μέλος με Α.Μ. 13363
