Το να γίνει υπουργός η Μερόπη Τζούφη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ από τον Νομό Ιωαννίνων, την στιγμή που δρομολογούνται κρίσιμες εκπαιδευτικές διαδικασίες στην περιφέρεια Ηπείρου, σηματοδοτεί ιδιαίτερες εξελίξεις. Ξέρουμε ότι μετά την ψήφιση του Νόμου για διάλυση των ΤΕΙ Αιγάλεω και Πειραιά και την δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, σειρά έχει η Ήπειρος.
Οι συζητήσεις για διάλυση του ΤΕΙ Ηπείρου έχουν ήδη αρχίσει και προς τον σκοπό αυτό έχουν ήδη εργαστεί οι πρυτανείες του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του ΤΕΙ Ηπείρου. Κατά τις συζητήσεις αυτές έχουν ανακύψει διάφορα ζητήματα τα οποία αφορούν την ‘αποψίλωση’ των περιφερειακών πόλεων της Ηπείρου από τα τμήματα τα οποία είχαν – αν και σε πολλά άλλα θέματα υπάρχει μια κάποια συμφωνία.
Η υπόθεση δεν έχει να κάνει με το πρόσωπο της νέας υπουργού αλλά με το τι αντιπροσωπεύει αυτή.
Από τότε που η διοίκηση μεταφέρθηκε από την διοικητική μονάδα του νομού στην μονάδα της περιφέρειας, αυτό έχει βαρύτατες συνέπειες στις περιφερειακές πόλεις έναντι του κέντρου της περιφέρειας – εν προκειμένω τα Ιωάννινα. Οι δομές αποκέντρωσης αποδυναμώνονται και σε περιοχές ολόκληρες σταδιακά ο πληθυσμός μαραζώνει.
Δυστυχώς αυτό που υποδόρια κρύβει το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων είναι το δόγμα ‘καμία σχολή έξω από το campus του Παν. Ιωαννίνων’. Μπορεί να μην λέγεται αλλά σε όλες τις διαπραγματεύσεις αυτό φαίνεται. Μην ξεχνάμε άλλωστε και τον τίτλο είναι Παν. Ιωαννίνων και όχι Ηπείρου!.
Σε άλλες περιφέρειες (πχ της Κρήτης) η ανάπτυξη είναι υπόθεση όλων και όλοι συμμετέχουν σε αυτό. Στην Ήπειρο (ίσως και λόγω γειτνίασης με την Αλβανία) επιχειρείται ένας προφανής συγκεντρωτισμός και ένας πνιγμός της περιφέρειας.
Από αυτή την άποψη και στην παρούσα χρονική στιγμή η ανέλιξη μιας βουλευτού Ιωαννίνων –και μάλιστα καθηγήτριας του Παν. Ιωαννίνων – στο υπουργείο Παιδείας σημαίνει πολύ απλά ότι ο νόμος για την διάλυση του ΤΕΙ Ηπείρου θα γραφτεί με τέτοιο τρόπο ώστε να ισοπεδώσει τις περιφερειακές πόλεις. Είναι προφανές ότι κανένα επιχείρημα δεν θα κάμψει την νέα υπουργό, η οποία θα δουλέψει για τα συμφέροντα που εκπροσωπεί και για τις διάφορες πανεπιστημιακές ομάδες σε βάρος μιας ισόρροπης ανάπτυξης.
Και μην ξεχνάμε ότι η διάλυση των ΤΕΙ της χώρας δεν προέκυψε από αποτυχία των ιδρυμάτων αλλά από μνημονική δέσμευση η οποία έχει υπογραφεί και σταδιακά υλοποιείται και η οποία προβλέπει συρρίκνωση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων περίπου στο μισό. Και αυτό στην συνέχεια θα έχει ως συνέπεια την μείωση κατά του ήμισυ του φοιτητικού πληθυσμού. Να μην λοιπόν χρυσώνουμε το χάπι.
Μετά από τόσα καλά που μας επιφυλάσσουν, Χαιρετίσματα στην εξουσία …….
Κωνσταντίνος Λεωνής