«Η απολογία του Θεόφιλου Τσάφου»
ένας θεατρικός μονόλογος του Ν. Κούνδουρου
Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018 & ώρα 21:15
στο θεατρικό εργαστήρι πρέβεζας, κάστρο Αγίου Ανδρέα
είσοδος: 6€
πληροφορίες/κρατήσεις θέσεων: 6970 567 234 & 6977 192 779
παίζουν: Βασίλης Κυριάκου
σκηνοθεσία: Βασίλης Κυριάκου, Θωμάς Μπέρετ, Γιώργος Βαλέτας
διδασκαλία ρόλου: Γιώτα Κουνδουράκη
Ο «άψογος» κ. Τσάφος
Το έργο του Νίκου Κούνδουρου βασίστηκε σε αληθινά γεγονότα. Αφετηρία ήταν μία δολοφονία που είχε ταράξει την κοινή γνώμη επί Χούντας και την οποία ο γνωστός σκηνοθέτης διάβασε στις εφημερίδες λίγα χρόνια αργότερα. Ο Θεόφιλος Τσάφος, απόφοιτος της νομικής και ανακριτής της ΕΣΑ, είχε σκοτώσει τη φοιτήτρια φίλη του.
Ο Τσάφος του Κούνδουρου αυτοθαυμάζεται και αυτοχαρακτηρίζεται ως «άψογος», σύμφωνα με τον στρατό είναι «άριστος», όμως, μπλέκοντας την απόλυτη τάξη με την απόλυτη αποδόμηση, τον πατριωτισμό με τη μισανθρωπία, την «κομμουνιστική απειλή» με την απειλή του ανδρισμού του, μετατρέπεται τελικά σε δολοφόνο.
Ο θρυμματισμένος χαρακτήρας του, εγκλωβισμένος μέσα σε δεκάδες «στολές» ηθικής, πολιτικής και εθνικής καθαρότητας και «αριστείας», μετατρέπεται σε ένα ανθρωπόμορφο τέρας που δολοφονεί την μοναδική γυναίκα που αγάπησε, την ώρα της ερωτικής πράξης. Ο ήρωας του Κούνδουρου καταβαραθρώνει κάθε στοιχείο της ανθρώπινης υπόστασής του και μετατρέπεται από φαντασιωμένος υπεράνθρωπος σε πραγματικός υπάνθρωπος.
Οι πολιτικές αναφορές είναι σαφείς, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι το έργο γράφτηκε το 1973. Όμως, ακόμη και όταν απομακρύνεται το πολιτικό πλαίσιο, ακόμη κι αν σταματήσουμε για λίγο να σκεφτόμαστε τα αποτρόπαια εγκλήματα που έγιναν εκείνη την περίοδο, από τους όμοιους του Τσάφου, στο όνομα δήθεν ανώτερων ιδεών και πατριωτικών αερολογιών, το έργο παραμένει ζωντανό και πλούσιο ακόμη και σήμερα. Κι αυτό γιατί ο Κούνδουρος δεν επικεντρώνεται σε μια ρηχή επικαιρική καταγγελία του καθεστώτος αλλά βουτάει βαθιά μέσα σε έναν από τους χαρακτήρες που το στηρίζουν. Έναν χαμηλόβαθμο ΕΣΑτζή, έναν «χαφιέ» όπως τον αποκαλεί η φίλη του, δίνοντας την αφορμή για να ξεκινήσει το δράμα.