Το έθιμο του «Καγκελάρη» αναβίωσε και φέτος στο χωριό Παπαδάτες του Δήμου Ζηρού

Πρόκειται για έναν πολυφωνικό  χορό που  δεν συνοδεύεται από μουσικά όργανα, αλλά παίρνει τον ρυθμό από το τραγούδι
Το έθιμο αναβιώνει την Παρασκευή μετά το Πάσχα  μετά τον Πανηγυρικό Αναστάσιμο Εσπερινό της Αγάπης στο προαύλιο του Ιερού  Ναού  της Αγίας Τριάδος ,  στην κεντρική πλατεία του ορεινού γραφικού χωριού  Παππαδάτες , το απόγευμα με τη συμμετοχή όλων των  συγχωριανών   και των επισκεπτών .

Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο δήμαρχος Ζηρού Νικόλαος Καλαντζής  ο οποίος έλαβε μέρος στο χορό καθώς και άλλοι εκπρόσωποι του δήμου και της τοπικής κοινότητας Παππαδατών.
Μπροστά στον κύκλο, οι ηλικιωμένοι με τις παραδοσιακές στολές – πρώτα οι άνδρες και μετά οι γυναίκες, ακολουθούν οι νεότεροι του χωριού και τα  παιδιά. Ο χορός δεν υποβοηθάτε  από μουσικά όργανα αλλά  από το τραγούδι των χορευτών .

Πρώτα τραγουδούν οι άνδρες δίνοντας το ρυθμό και στη συνέχεια ακολουθούν όλοι οι υπόλοιποι , επαναλαμβάνοντας τα ίδια λόγια στον ίδιο ρυθμό. Τον χορό συνήθως ανοίγει ο παπάς ή παλαιότερα ο κοινοτάρχης του χωριού ,ενώ  οι δύο πρωτοχορευτές  μπαίνουν στον κύκλο και κάνουν φιγούρες.
Οι ρίζες του  εθίμου αυτού ,χάνονται στο βάθος των αιώνων και τα λόγια περνάνε από γενιά σε γενιά αναλλοίωτα .Κατά την τουρκοκρατία ,ήταν ένα πρόσχημα για να συναντηθούν οι σκλαβωμένοι κάτοικοι ,χωρίς να τους υποψιαστούν οι Τούρκοι  ανταλλάσοντας μηνύματα και εξυμνώντας  την λευτεριά .

Ο χορός γίνεται σε κύκλο γύρω από το παλιό καμπαναριό  και όσο περνάει η ώρα ο κύκλος μεγαλώνει .Κορυφαία  στιγμή  του χορού είναι , η ώρα που δύει ο ήλιος και ο πρωτοχορευτής αρχίζει« να διπλώνει το χορό » τραγουδώντας « Καγκελάρι μωρ μάτια μου, Καγκελάρι του χωριού , κάντον δί μωρ μάτια μου ,κάντον δίπλα το χορό , κάντον δίπλα το χορό ,διπλοκαγκελίσματα  και στριφογυρίσματα ….»
Λέγεται ότι πρόκειται για φιγούρα, η οποία επινοήθηκε επί Τουρκοκρατίας , προκειμένου τα μηνύματα να δίνονται με μεγαλύτερη ευκολία και ασφάλεια, κάτω από τα βλέμματα των κατακτητών.
Οι Παππαδάτες είναι ένα ορεινό χωριό στη Μικρή Λάκκα Σουλίου , με μια μεγάλη πλατεία στην οποία δεσπόζουν η προτομή του Κοσμά του Αιτωλού   και το παλαιό καμπαναριό το οποίο χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα .

Στο χώρο αυτό βρίσκεται και ο παλαιός  Μεταβυζαντινός Ναός Αγίας Τριάδος Φανερωμένης, που κατασκευάστηκε το 1743 και έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο .Ο Ναός αυτός έχει επισκευαστεί και είναι σε άριστη κατάσταση , μάλιστα σώζονται σπάνιες αγιογραφίες και ξυλόγλυπτο τέμπλο.
Ακριβές αντίγραφο του ναού υπάρχει εντός του νέου Ιερού Ναού που βρίσκεται ακριβώς δίπλα