Μπορεί το κυνήγι να τέλειωσε, όχι όμως και οι υποχρεώσεις των κυνηγών. Σε μία από τις πιο γνωστές και πολυσυζητημένες κυνηγομάνες περιοχές, στην Πρέβεζα, βρέθηκε ο φακός του περιοδικού μας και κατέγραψε βήμα βήμα μια τέτοια προσπάθεια. Μια δύσκολη εξόρμηση κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, με στόχο αυτήν τη φορά την περισυλλογή δειγμάτων αλεπούς.Το πρόβλημα με τη λύσσα γνωστό πια από καιρό, όπως και οι ευαισθησίες μας για το περιβάλλον, δηλωμένες με την ατέρμονη παρουσία μας στην ύπαιθρο. Σε περιοχές κοντά σε αστικά κέντρα, επιβάλλεται πια η συχνή έρευνα για δείγματα λύσσας της αλεπούς.Συναντηθήκαμε με το συνεργείο του Κυνηγετικού Συλλόγου Πρέβεζας και τον εκπρόσωπο του Δασαρχείου. Λίγο έξω από την ιστορική Νικόπολη, την πόλη της νίκης, στον δρόμο προς τον Λούρο, εκεί στο κυνηγετικό στέκι, πάνω στη στροφή για Μιχαλίτσι. Βρέχει ακόμη, έβρεχε ολημερίς και με μανία.Στο Ιόνιο, είχε από το μεσημέρι απαγορευτικό απόπλου των πλοίων. Η επιχείρηση όμως είχε οργανωθεί και, κατά τα….
κυνηγετικά χούγια, δεν αναβλήθηκε. Ο πρόεδρος του συλλόγου, Φώτης Μπάκας, χειριστής του προβολέα, ο αντιπρόεδρος, Παύλος Βάσιος, με την καραμπίνα και το μέλος του συμβουλίου Μάριος Κοτζαμουράτογλου σαν οδηγός, μαζί με τον εκπρόσωπο του δασαρχείου, Στέφανο Γκούμα, αποτελούσαν την ομάδα μας.Ο Στέφανος, κυνηγός και ο ίδιος, ήταν απόλυτα δεμένος με την ομάδα, από την πρώτη στιγμή ήταν φανερό ότι οι άνθρωποι αυτοί έκαναν κάτι με τρόπο ενδεδειγμένο, ξέροντας το πώς, το πότε και το πού. Αλλά οι βουλές του καιρού ήταν άλλες…
Η βροχή
Ξεκινήσαμε τελικά με ψιλόβροχο, ανιχνεύοντας τους βασικούς δρόμους γύρω από την περιοχή. Τίποτα. Κι όμως, εγώ τακτικά, σχεδόν 2 φορές την εβδομάδα, βλέπω αλεπούδες στον «βωμό» της ασφάλτου. Τώρα, όμως, τίποτα.Βέβαια, η βροχή δυσκόλευε αφάνταστα την προσπάθεια, με δεδομένο ότι έπρεπε να είμαστε συνέχεια πάνω στην καρότσα του αγροτικού, για να επωφεληθούμε από ενδεχόμενη εμφάνιση αλεπούς. Ο αέρας έρχονταν κατά ριπάς και ήταν ολοφάνερο ότι δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε έτσι.Γυρίσαμε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα στο σημείο εκκίνησης. Τσιπουράκι και συζήτηση. Μιαν άλλη φορά θα είμαστε τυχεροί. Μπήκαν πολλά θέματα στο τραπέζι. Είναι πολύ εποικοδομητικό, πολύ χρήσιμο, να ακούει κανείς στον ίδιο χώρο να μιλάνε κυνηγοί, αγρότες, κτηνοτρόφοι και δασικοί. Ετσι θα έπρεπε να γίνεται πάντα.Τα προβλήματα πολλά, αλλά η διάθεση θετική απ’ όλους. Ομορφα, παραδοσιακά, πολιτισμένα. Και κυρίως φιλόξενα. Και πώς αλλιώς να ήταν, όταν ο ίδιος ο διευθυντής Δασών του Νομού Πρεβέζης, είναι και κυνηγός. Ο κ. Βασίλης Δάλαρος, από το όμορφο Νησί των Ιωαννίνων, ένας άνθρωπος γεννημένος στην καρδιά της φύσης.
Μέλος με Α.Μ. 13363
