ΠΡΕΒΕΖΑ; 92 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή

Το Σεπτέμβριο του 1922 το Ελληνικό Έθνος έζησε μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές της τρισχιλιετούς ιστορίας του, την καταστροφή της Σμύρνης, της Μητρόπολης του Μικρασιατικού Ελληνισμού.
Στις 13 – 26 Αυγούστου 1922 άρχισε η μεγάλη αντεπίθεση του τουρκικού στρατού αποτέλεσμα της οποίας ήταν η ολοκληρωτική κατάρρευση του ελληνικού μετώπου στη Μικρά Ασία. Το τεράστιο κύμα των Ελλήνων προσφύγων της Μικράς Ασίας, που είχε αρχίσει ήδη από την εποχή των κεμαλικών διωγμών, αλλά που τώρα, με την κατάρρευση του μετώπου, κορυφώθηκε, για να καταλήξει αργότερα στην επιζήμια εκρίζωση του Μικρασιατικού Ελληνισμού με την Ελληνοτουρκική συνθήκη της Λωζάνης περί ανταλλαγής των πληθυσμών. Η φοβερή αυτή εκρίζωση, που κατέστρεψε έναν Ελληνικό πολιτισμό χιλιάδων ετών κορυφώθηκε με την καταστροφή της Σμύρνης. Την 27 Αυγούστου 1922, μπήκαν στη Σμύρνη οι πρώτοι άτακτοι Τσέτες του κεμαλικού στρατού. Ακολούθησαν αμέσως φοβερές σφαγές, λεηλασίες περιουσιών και βιασμοί, κυρίως χριστιανών Ελλήνων αλλά και Αρμενίων. 
Αποκορύφωμα ήταν η πυρπόληση της Σμύρνης από τα κεμαλικά στρατεύματα που κατέκαυσε την Ελληνική Αρμενική και Ευρωπαϊκή συνοικία.
Η καταστροφή της Σμύρνης συνοδεύεται και από μία τραγική αλλά και συμβολική συνάμα θυσία. Ο Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος Καλαφάτης, ένας γενναίος ορθόδοξος κληρικός, ο οποίος αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη Σμύρνη, παραδίδεται από τον Νουρεντίν Πασά  στο πλήθος των νεότουρκων, οι οποίοι αφού του πέταξαν τα ράσα και τον έντυσαν με ένα άσπρο μανδύα τον έσυραν στην πόλη, τον λιθοβόλησαν, του ξερίζωσαν τη γενειάδα, του έβγαλαν τα μάτια, του έκοψαν τη μύτη και τα αυτιά βρίσκοντας έτσι μαρτυρικό θάνατο.
Χρέος του Ελληνικού Έθνους είναι να τιμά και να θυμάται τις Αλησμόνητες Πατρίδες και τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Γι’ αυτό το λόγο με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων στις 24 Σεπτεμβρίου 1998 καθιερώθηκε να τιμάται κάθε χρόνο η 14η Σεπτεμβρίου ως ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.