Ευχαριστούμε την κ. Αγγελική Αλεξανδρίδου-Μπαρτζώκα για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Τα εγκαίνια της έκθεση έγιναν το Σάββατο 21/06 και ώρα 20:00 και θα παραμείνει ανοιχτή για το κοινό μέχρι τις 06/07.
Ε. Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με τις τέχνες και πώς τελικά ξεχωρίσατε την ζωγραφική;
Α. Ο ορισμός «τέχνη» προκύπτει συνήθως καθυστερημένα. Στην αρχή είναι η ανάγκη να δώσεις μορφή. Στο λόγο, στο σχήμα, στο χρώμα, στην ύλη. Πιστεύω πως συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους. Απλά κάποιοι το πνίγουν. Άλλοι ξεθαρρεύουν κάποια στιγμή και επιχειρούν, διστακτικά ίσως στην αρχή, να δοκιμάσουν. Αυτό είναι όλο. Οι συγκυρίες το ‘φεραν να είμαι στη δεύτερη κατηγορία.
Γιατί ξεκίνησα από τη ζωγραφική; Επειδή είναι σιωπηλή, αλλά και οικουμενική τέχνη. Δε χρειάζεται να πει απολύτως τίποτε, αλλά ταυτόχρονα μιλάει σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
Ε. Τι είναι για εσάς ζωγραφική;
Α. Χρόνος ποιοτικός. Γαλήνη, ηρεμία. Ένας κόσμος ολόκληρος όπου τα πάντα είναι εφικτά.
Ε. Πολλά από τα εκθέματα σας έχουν ως σημείο κατατεθέν την Πρέβεζα και τα όμορφα τοπία της. Αποτελεί πηγή έμπνευσης για εσάς;
Α. Φυσικά! Γι’ αυτό άλλωστε έχουμε εγκατασταθεί εδώ. Το ήπιο κλίμα, η εύφορη γη, αυτό το υπέροχο δέσιμο πράσινου και γαλάζιου, αποτελούν έναν υπέροχο συνδυασμό και μια μαγευτική παλέτα για όποιον ψάχνει μια μόνιμη πηγή έμπνευσης.
Ε. Ποιο από τα έργα της σημερινής έκθεσης ξεχωρίζετε και γιατί? 5. Μιλήστε μας λίγο για τον εαυτό σας;
Α. Μία τέτοια επιλογή χωρίς να είναι αδύνατη, είναι εξαιρετικά δύσκολη. Κάθε έργο αποτελεί έκφραση μιας ορισμένης συναισθηματικής κατάστασης σε κάποια δεδομένη χρονική στιγμή. Συνεπώς κάθε έργο σημαίνει για μένα κάτι διαφορετικό, το οποίο δεν έχω μπει στη διαδικασία να ιεραρχήσω.
Δε νιώθω την ανάγκη να πω οτιδήποτε για μένα, πέρα από το ότι νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη. Είναι ανέλπιστη ευλογία για μένα που είμαι παντελώς άγνωστη στο χώρο, να έχω το προνόμιο να εκθέτω τα έργα μου σε έναν τόσο εκλεπτυσμένο χώρο όπως αυτόν της πινακοθήκης του κου Σπαρτιώτη.
ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΟΥΡΚΟΥΛΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
Μέλος με Α.Μ. 13363
