Στα επόμενα Ίμια, που πλησιάζουν…

Η αντίθεσή μας στα αλλεπάλληλα μνημόνια που έχουν εξαθλιώσει το λαό μας, είναι δεδομένη και γνωστή.Επιμένουμε να θεωρούμε πως η Αθήνα, ιδίως επί Γιώργου Παπανδρέου, δεν διαπραγματευόταν καν, απλά υπάκουε…

Αυτό που τώρα ”ξενίζει”, είναι όμως η απαράδεκτη συμπεριφορά του υπουργού οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα. Ο άνθρωπος μάλλον δεν έχει σχέση με τα της εθνικής ασφάλειας και αγνοεί πλήρως τι σημαίνουν απειλή και αποτροπή. Η γνωστή εμμονή των… οπαδών της αριθμολαγνείας και των στείρων μαθηματικών. Στην πρόσφατη συνέντευξή του στο CNN, ο Στουρνάρας δήλωσε ότι ”Δεν έχει πρόβλημα να πουλήσει στους Τούρκους” και ότι δεν είναι “a la cart παγκοσμιοποιημένος”.
Ο Στουρνάρας είναι επικίνδυνος, γιατί τα εννοεί. Θυμίζουμε την εξαθλίωση των στρατιωτικών, όταν ο Στουρνάρας αρνήθηκε επίμονα ισοδύναμα μέτρα, επιμένοντας ότι “πρέπει να κοπούν οι μισθοί τους”. Θυμίζουμε την επέλαση των τουρκικών κεφαλαίων, μέσω των μαρινών που ήδη έχουν αγοράσει και αυτών που σκοπεύουν να πάρουν οι Τούρκοι σε όλη την Ελλάδα.
Θυμίζουμε τον στουρνάρειο προϋπολογισμό, που δεν επαρκεί για να πλεύσουν τα πλοία του στόλου στο Αιγαίο (για όλο το 2013 ο υπουργός οικονομικών μειώνει τις λειτουργικές δαπάνες των Ενόπλων Δυνάμεων σε περίπου 675 εκατομμύρια ευρώ, ενώ μόνο κατά το πρώτο εννεάμηνο του 2012, για τον ίδιο σκοπό, δαπανήθηκαν 823 εκατομμύρια).
Σημειώνεται ότι το 2012 τα πλοία του Στόλου δεν βγήκαν ουσιαστικά από το ναύσταθμο για άσκηση μείζονος κλίμακος. Κι έτσι οι αδιάλειπτα παρόντες στο Αιγαίο Τούρκο, μπορούν να επικαλούνται θεωρίες χρησικτησίας και άλλα ”ευφυή”.
Ο κάθε Στουρνάρας μπορεί να είναι έτσι η ασπίδα για τους Σαμαρά, Βενιζέλο και Κουβέλη, αλλά ο λογαριασμός χρεώνεται σε βάρος της εθνικής ασφάλειας της πατρίδας, για την οποία μάλλον δεν πολυνοιάζεται ο υπουργός οικονομικών.
Πήξαμε στους άσχετους και ανεκδιήγητους, ενώ η σχολή σκέψης Δρούτσα, έχει επεκταθεί τώρα και στους της οικονομίας. Φυσικά, στα επόμενα Ίμια, ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ, ο κάθε Στουρνάρας θα σπεύδει έντρομος προς συνθηκολόγηση, επικαλούμενος ”έλλειμμα ισχύος” των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως ακριβώς κι ο ανεκδιήγητος Σημίτης το 1996.
Η συνταγή γνωστή: Πρώτα κατεδαφίζουμε την αμυντική ισχύ της χώρας κι έπειτα κλαψουρίζουμε για την ”αδυναμία των Ενόπλων Δυνάμεων”.
Μήπως όμως όλα αυτά γίνονται ακριβώς για να χωνευτούν πιό εύκολα και δίχως αντίδραση, οι πολλές συνθηκολογήσεις και ήττες που έρχονται;
ΕΛΚΕΔΑ