νοτιοανατολική πλευρά της Παραμυθιάς,
επάνω σε βραχότοπο, ήταν χτισμένα τα
Σουλιοτοχώρια. Στα δυτικά της
Σαμονίβας, υψώνεται ο βράχος του Κουγκίου.
περιοχή τίθεται υπό την πολιορκία του
Αλή Πασά. Την ίδια στιγμή 600 Σουλιώτες
αποφασίζουν να κλειστούν στο Κούγκι με
αρχηγό τον Φώτο Τζαβέλα.
τέσσερις εφόδους των Τουρκοαλβανών,
προβάλλοντας σθεναρή αντίσταση.
Μετά
από πολυήμερα άμυνα, οι Σουλιώτες
αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν καθώς
είχαν λυγίσει μπροστά στις κακουχίες
και την πείνα. Η συμφωνία όριζε πως
έπρεπε να παραδώσουν τα όπλα και να
απομακρυνθούν από το Σούλι.
Μετά την
αναχώρηση, ο κοσμοκαλόγερος Σαμουήλ
έμεινε τελευταίος στο Κούγκι, μαζί με
λίγους συντρόφους του, ηλικιωμένους ή
σοβαρά τραυματισμένους, για να παραδώσουν
την μπαρουταποθήκη που ήταν μες στην
εκκλησία της Αγίας Παρασκευής.
Πριν την ανατίναξη, ένας
από τους απεσταλμένους του Αλή Πασά,
σύμφωνα με “την Μηχανή του Χρόνου”,
προκάλεσε τον Σαμουήλ με τα παρακάτω
λόγια, “Πόσα κολαστήρια στοχάζεσαι
καλόγερε, θα σε κάμη ο Βεζύρης οπόταν
σε βάλει εις το χέρι, από το οποίο και
δεν γλιτώνεις;”.
Η απάντηση που πήρε
από τον κοσμοκαλόγερο ήταν η εξής: “Δεν
είναι άξιος ο Βεζύρης, να πιάση άνθρωπον,
όστις εκτός οπού δε φοβάται, γνωρίζει
και άλλον δρόμον: του θανάτου…”