Θα λέγαμε ότι το Πάσχα του 2016 έμοιαζε με όλα τα προηγούμενα. Μόνο που χαρακτηρίστηκε από ένα συγκλονιστικό γεγονός. Δυο σκυλιά στην Κοζάνη κατασπάραξαν ένα 5-χρονο αγοράκι.
Σαν κοινωνία «ξεχάσαμε» τους 33 νεκρούς και τους αμέτρητους τραυματίες από τα τροχαία του Πάσχα και επικεντρώσαμε στο αγοράκι.
Μίλησα για το θέμα με νομικούς, δικαστές και σας μεταφέρω τη συνισταμένη άποψη.
Α) Τα σκυλιά
Τα σκυλιά δεν θα υποστούν καμιά τιμωρία. Άρα με το δικό τους ένστικτο ΔΕΝ έκαναν κάτι κακό, επομένως θα μπορούν να το επαναλάβουν όποτε τους δοθεί ευκαιρία.
Αλλά και αν ακόμη με δικαστική απόφαση π. χ. σκοτώναμε αυτά τα δυο σκυλιά, τότε όλα τα υπόλοιπα σκυλιά του κόσμου δεν θα είχαν καταλάβει τίποτε και θα εξακολουθούσαν να κάνουν ότι τους υπαγορεύει το ένστικτό τους!
Τα ζώα ΔΕΝ παραδειγματίζονται, ΔΕΝ ξέρουν το καλό και το κακό, ΔΕΝ υποτάσσονται σε ανθρώπινους κανόνες.
Καθοδηγούνται μόνο από το ένστικτο.
Β) Ο ιδιοκτήτης
Ο ιδιοκτήτης (72 ετών) κατηγορείται για «φόνο εξ αμελείας». Τι σημαίνει αυτό; Επειδή είναι κατηγορούμενος θα προσπαθήσει να αναβάλει τη δίκη όσο μπορεί. Με «ασθένειες» του ίδιου, του δικηγόρου του, με απεργίες νομικών και δικαστικών μπορεί να «κερδίσει» και 5 χρόνια. Και άλλα τόσα στο Εφετείο. Και άλλα τόσα στον Άρειο Πάγο.
Αν σε αυτά τα 15 χρόνια ο ίδιος πεθάνει από άλλο λόγο, τότε ουδείς τιμωρήθηκε.
Αν ζει και τιμωρηθεί, τότε η ποινή θα είναι «με αναστολή», άρα ούτε θα πληρώσει, ούτε θα μπει φυλακή. Θα εξακολουθήσει τη ζωή του σαν «να ΜΗ συνέβη τίποτε».
Άρα η ανθρώπινη ζωή στην Ελλάδα κοστολογείται σαν αξία με το ΜΗΔΕΝ.
Διερωτώμαι: Αν κάποιος ήθελε να έχει στην αυλή του ελεύθερα μερικά λιοντάρια θα τον αφήναμε; Δεν θα έπρεπε να τα έχει δεμένα, κλειδωμένα, ασφαλισμένα;
Γ) Οι «φίλοι»
Οι φίλοι των ζώων λένε πολλά «επιχειρήματα». Κανένα «επιχείρημα» όμως δεν γιάτρεψε τα αμέτρητα τραύματα, ούτε ζωντάνεψε τους νεκρούς από τα σκυλιά. Και τα επιχειρήματα να μην τα γράφουν σε λευκό χαρτί. Να πάνε να τα πούνε στη μάνα και στον πατέρα που έχασαν το παιδί τους.
Δ) Η Μάνα
Τι θα απαντήσουμε στη μάνα που έχασε το παιδί της και σε όλες τις επόμενες μανάδες που θα δουν τα παιδιά τους τραυματισμένα από σκυλιά; Ότι τα παιδιά τους έχουν μηδενική αξία; Για βάλτε τον εαυτό σας στη θέση της μάνας!
Ε) Εμείς οι υπόλοιποι
Μετά από αυτές τις σκέψεις, σαν κοινωνία και άτομα όλοι πρέπει να προβληματιστούμε.
Είναι σωστό και δίκαιο η δολοφονία ενός ΑΝΘΡΩΠΟΥ τελικά να μην τιμωρείται; Μήπως αυτή η ατιμωρησία παροτρύνει και άλλους ιδιοκτήτες σκυλιών να τα έχουν λυμένα, να τα καμαρώνουν, να είναι μια διαρκής απειλή για τους περαστικούς;
Όλοι οι ιδιοκτήτες σκυλιών λένε για το δικό τους: «είναι καλό, δεν δαγκώνει»!
Όμως εσείς πρέπει να λέτε στα παιδιά σας: «Πρόσεχε! Είναι ζώο ! Μπορεί και να σε δαγκώσει, μπορεί και να σε φάει»! Αυτό δείχνει και η εμπειρία και η ζωή.
ΣΤ) Οι αρμόδιοι
Και στην ιατρική αλλά και στην κοινωνία καλύτερο είναι το «προλαμβάνειν».
Ποιοι κοινωνικοί «ηγέτες» θα σκεφτούν ΠΡΙΝ το επόμενο θύμα;
Ποιός θα κάνει πρόληψη και για τα τροχαία, και για τα δαγκώματα σκύλων, και για όλα τα άσχημα της κοινωνίας μας;
Μεγάλοι είστε, κρίνετε μόνοι σας.
Κυτίνος Ευάγγελος – Φίλος των Ανθρώπων