Για κάποιους η Πάργα είναι το ελληνικό “Μπαλί”!!!

H μέρα γι’ αυτούς ξεκίνησε στις 10 το πρωί και, καθώς η μέρα κυλούσε και το κύμα μεγάλωνε, οι επιδόσεις τους βελτιώνονταν, με αποτέλεσμα ένα συναρπαστικό θέαμα για εκατοντάδες ανθρώπους που τους απολάμβαναν από την παραλία.

Αυτοί είναι οι surfers και οι τρεις παραπάνω γραμμές μπορούν να περιγράψουν το αποτύπωμα που άφησε το 1ο Mediterranean Surf Contest (MSC), που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην παραλία Βάλτος της Πάργας – ένα σημείο το οποίο έχει την ιδιότητα να μην επηρεάζεται εύκολα από τον άνεμο. Στο surf, άλλωστε, οι καιρικές συνθήκες είναι το Α και το Ω. Γι’ αυτό κι ένας αγώνας surf σαν κι αυτόν είναι πρόκληση. Πόσο μάλλον για την Ελλάδα, που «η πρόβλεψη για ικανοποιητικό κύμα μπορεί να δοθεί με μια σχετική ακρίβεια 1-2 ημέρες πριν και πάλι μπορεί να μην έρθει».

Το MSC, πέρα από μοναδική ευκαιρία για τον κόσμο να παρακολουθήσει τόσους καλούς surfers μαζεμένους σε μια ιδανική τοποθεσία, ήταν και μια απίστευτη εμπειρία για τους ίδιους ανθρώπους που ασχολούνται με το άθλημα της κυματολίσθησης στη χώρα μας. Ο surfer Κωνσταντίνος Κουρκουλής, που ασχολείται δώδεκα χρόνια τώρα με το άθλημα, η Ελισάβετ Μαυράκη, που ήταν η μοναδική γυναίκα που συμμετείχε στον αγώνα, και ο sports manager του Water Board Sports Festival (WBSF), με εικοσαετή+ ενασχόληση με τα θαλάσσια σπορ, ο Νίκος Αθανασίου, έζησαν αυτή την εμπειρία από μέσα και ένιωσαν ότι με το 1ο MSC έδωσαν την απάντηση σε όλους όσοι αναρωτιούνται αν μπορεί να υπάρχει surf και στην Ελλάδα.

Διότι τελικά δεν χρειάζεται τελικά να φθάσεις μέχρι το Μπαλί -κορυφαίο παγκοσμίως surf spot, όπου πήγαινε κάθε χρόνο για να ξεδώσει ένας surfer φίλος φίλου- ώστε να δαμάσεις τα κύματα.

VICE: Κατ’ αρχάς θα ήθελα να μου περιγράψετε την πρόσφατη εμπειρία σας από το 1ο Mediterranean Surf Contest.Κωνσταντίνος Κουρκουλής, 30: Ήταν ένα event το οποίο ενθουσίασε αθλητές, κοινό και διοργανωτές. Αν και διοργανώθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, όλα έτρεξαν ομαλά, λες και ήταν η χιλιοστή φορά που γινόταν. Μεγάλη συμβολή στην επιτυχία είχαν οι κάτοικοι της Πάργας – φιλόξενοι, gentlemen και πρόθυμοι να βοηθήσουν, πάντα με χαμόγελο.
Ελισάβετ Μαυράκη, 29: Είμαι πολύ χαρούμενη που ένας τέτοιος αγώνας έλαβε μέρος για πρώτη φορά στη χώρα μου. Όλα έγιναν τόσο επαγγελματικά, όπως ακριβώς στους αγώνες του εξωτερικού. Εύχομαι στο μέλλον να πραγματοποιηθούν κι άλλα τέτοια contests.
Νίκος Αθανασίου, 32: Μεγάλη γιορτή για το surf στην Ελλάδα. Πολλοί Έλληνες surfers μαζί σε ένα spot και φοβερός ανταγωνισμός από κάποιο σημείο και μετά στο contest. Ορισμός της φιλοξενίας από τους ντόπιους και ακόμα ενα πανέμορφο μέρος της Ελλάδας. Από διοργανωτικής άποψης πάντα είναι δύσκολο στοίχημα να κάνεις κάτι που δεν έχει συμβεί ξανά, ειδικά στα θαλάσσια αθλήματα σανίδας, που είναι τόσο άμεσα εξαρτώμενα από τις καιρικές συνθήκες, Το αποτέλεσμα όμως ήταν παραπάνω από ενθαρρυντικό και πιστεύω ότι το surf εντάχθηκε με τον καλύτερο τρόπο στο WBSF.

Κατά πόσο μπορεί να γεννηθεί το αγωνιστικό surf στην Ελλάδα;Κ.Κ.: Όσο μπορεί στην Ιταλία και το Ισραήλ – δηλαδή κανονικά. Αυτές οι χώρες αντιπροσωπεύονται από αθλητές σε παγκόσμιο επίπεδο, πόσο μάλλον σε τοπικό.
Ν.Α.: Η απάντηση σ’ αυτό δόθηκε ξεκάθαρα και φωναχτά κατά τη διάρκεια του contest. Όλοι οι αθλητές που πήραν μέρος έδειξαν άψογη αγωνιστική συμπεριφορά και επίπεδο που επιτρέπει συγκρίσεις. Ήδη μετράμε σχεδόν δύο γενιές ελληνικού surf και αναπόφευκτα τα παιδιά που ασχολούνται έχουν φτάσει σε ικανοποιητικά επίπεδα, οπότε και με άλλα contest σαν το Mediterranean Surf Contest είναι βέβαιο ότι μπορεί να γίνει.
Ε.Μ.: Όπως είδαμε από τον πρώτο αγώνα που έγινε, κάτι τέτοιο μπορεί να υλοποιηθεί όταν υπάρχει συλλογική βούληση των ανθρώπων του αθλήματος και προβούν συντονισμένα στην υλοποίηση ενός αγωνιστικού προγράμματος. Σε ό,τι αφορά την αναμονή του κατάλληλου συστήματος για να γίνει ο αγώνας, όλοι γνωρίζουν ότι και στους αγώνες εξωτερικού υπάρχει τo waiting period για τις καλύτερες συνθήκες. Έτσι, μπορεί και στην Ελλάδα να γίνει ένας άρτιος αγώνας με πολύ θέαμα.

Ποια ήταν η αφορμή για να «πιάσετε» τη σανίδα και να ασχοληθείτε με το surf στη ζωή σας;Ε.Μ.: Έκανα αγωνιστική κολύμβηση από πολύ μικρή. Δεν μπορούσα να βρίσκομαι εκτός νερού παραπάνω από δύο μέρες. Σταματώντας τον πρωταθλητισμό ήθελα ένα σπορ που να έχει άμεση επαφή με το νερό. Έτσι διάλεξα το surf. Η αίσθηση όταν μπαίνω στο νερό και ξεκινάω paddling με κάνει χαρούμενη.
Κ.Κ.: H αφορμή ήταν το surf που έτυχε να δω σε κάποια ταινία πρώτη φορά σαν παιδί. Μου φάνηκε τόσο εξωπραγματικό, θεαματικό και ακατανόητο. Ήταν το πιο εντυπωσιακό άθλημα που είχα δει κι έτσι άρχισα.

Πού προπονείται ένας/μια surfer στην Ελλάδα;Κ.Κ.: Οπουδήποτε «σπάει» κύμα άνω του μισού μέτρου. Τα 2/3 του χρόνου αυτό συμβαίνει κάπου στην Ελλάδα. Κοιτάς την πρόγνωση του καιρού και πας.
Ε.Μ.: Στην Ελλάδα για να προπονηθείς πρέπει να ψάξεις και να κάνεις άπειρα χιλιόμετρα – ανάλογα τις συνθήκες υπάρχουν αρκετά μέρη. Η κύρια όμως προπόνησή μας γίνεται στη Βουλιαγμένη, στη δυτική Πελοπόννησο και την Πρέβεζα.

Ποια είναι τα top surf spots στη χώρα μας και γιατί;Ε.Μ.: Υπάρχουν αρκετά spots που όταν δουλέψουν σου δίνουν άπειρη ευχαρίστηση. Για μένα ο Λαγκούβαρδος, το Καλό νερό, η Ζάγκα, η Λυγιά και το Κάστρο, στις καλές τους μέρες, με κάνουν να νομίζω ότι βρίσκομαι στο εξωτερικό. Τα κύματα έχουν αρκετή δύναμη, μέγεθος και ταχύτητα.
Κ.Κ.: Το Καλό Νερό είναι reef break με αριστερό και δεξί κύμα. Έχει πάρα πολλή δύναμη και προσφέρει sections με tubes. Το Μέμι είναι beach break με αριστερό και δεξί κύμα. Είναι πολύ εύκολο κύμα, με πολλές παραλλαγές στο σχήμα του, δηλαδή μπορεί να έχεις κύματα για ανοιχτές στροφές μέχρι tubes.
Ν.Α.: Υπάρχουν πάρα πολλά spots που δουλεύουν σωστά κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες (Κρήτη, δυτική Ελλάδα, Ιόνιο). Για εμένα είναι δύο σποτ στην περιοχή της Κυλλήνης που μου έχουν χαρίσει απίστευτες μέρες και πολλά ακόμα που ελπίζω να επισκεφθώ.

Υπάρχει μεγάλη κοινότητα του surf στην Ελλάδα; Ή, τουλάχιστον, υπάρχει ενδιαφέρον ώστε αυτή να μεγαλώσει;Ν.Α.: Τα τελευταία χρόνια, η κοινότητα του surf στην Ελλάδα μεγαλώνει με εκθετικούς ρυθμούς και σε αυτό συμβάλλει το γεγονός ότι καθένας που ασχολείται μεταφέρει τις μοναδικές εμπειρίες που αποκομίζει στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό και μόνο αρκεί για να το δοκιμάσει κάποιος, σε όποιο σημείο της Ελλάδας κι αν βρίσκεται. Επίσης γίνονται εκθέσεις, υπάρχουν σχολές σε διάφορα σημεία της Ελλάδας, έχουν πραγματοποιηθεί instructor courses από την ISA και εμείς από τη μεριά μας ως WBSF προσπαθούμε να προβάλλουμε όλα αυτά τα πλεονεκτήματα που αποκομίζει κάποιος από την ενασχόληση γενικά με τα θαλάσσια αθλήματα σανίδας μέσα από τα events μας και τις δράσεις μας στα σχολεία, όπου βρίσκεται και το μέλλον του αθλήματος.
Ε.Μ.: Κάθε χρόνο παρατηρώ ότι ολοένα και αυξάνεται η ελληνική κοινότητα του surf. Ο κόσμος δείχνει αρκετό ενδιαφέρον να το γνωρίσει και έτσι, αν και η κοινότητα ξεκίνησε πολύ μικρή, τώρα υπάρχει συνεχής ανάπτυξη.
Κ.Κ.: Είναι σχετικά μικρή, αλλά αυξάνεται γεωμετρικά. Πριν από δέκα χρόνια έκαναν πενήντα άτομα και σήμερα είναι περίπου τρεις χιλιάδες.

Έχετε δεχτεί ποτέ σχόλια τύπου «Μα καλά, surf στην Ελλάδα; Πού ακούστηκε;»Ε.Μ.: Συνέχεια. Κυρίως, βέβαια, αυτό το ακούω από ανθρώπους που δεν έχουν άμεση επαφή με τα θαλάσσια σπορ. Η απάντησή μου α’ αυτό είναι η ενημέρωσή τους για ό,τι υπάρχει και το πού γίνεται.
Ν.Α.: Συνεχώς καλούμαι να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση και πάντα όλοι μένουν έκπληκτοι με το ότι φυσικά και γίνεται, και μάλιστα με καλές συνθήκες. Σε αυτό τώρα πια βοηθάει πολύ και η τεχνολογία, αφού μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις.
Κ.Κ.: Αυτή είναι κλασική αντίδραση.

Στα μάτια του περισσότερου κόσμου, το surf μοιάζει πολύ cool άθλημα και οι surfers αντίστοιχα οι cool τύποι. Αποδέχεστε αυτόν τον χαρακτηρισμό; Γενικά, ποια είναι η κουλτούρα του surf;Κ.Κ.: Η κουλτούρα του surf στην Ελλάδα υπάρχει. Από μουσική reggae, trash rock σε μπαράκια για μπίρες, πολλά tattoo, λίγο κάπνισμα, layback διάθεση και αργοί ρυθμοί. Προσωπικά, δεν έχω να συνεισφέρω σε αυτή την κουλτούρα καθώς ακούω ’90s hip hop/soul/jazz, δεν έχω tattoo, δεν καπνίζω και το surf είναι ένα από τα πολλά πράγματα που κάνω στη ζωή μου. Οπότε καμία σχέση.
Ν.Α.: Στο surf συναντάς διαφορετικούς ανθρώπους που ασχολούνται, με διαφορετική προσέγγιση με το άθλημα. Άλλοι πιο αθλητικά, άλλοι πιο ελεύθερα, άλλοι πιο ταξιδιωτικά, άλλοι επειδή είναι κάτι που τους φέρνει πολύ κοντά στη θάλασσα και τη φύση, οπότε η κουλτούρα δεν είναι κάτι ενιαίο. Θα έλεγα ότι αυτό που ισχύει για όλους είναι πως αποτελεί τρόπο ζωής για εμάς. Τώρα, σε ό,τι αφορά τη μουσική, τη διασκέδαση κ.λπ., δεν νομίζω ότι χαρακτηρίζει κάτι όλη την κοινότητα. Σίγουρα μετά από ένα ωραίο session όλοι γουστάρουμε να αράξουμε στην παραλία και να απολαύσουμε το θέαμα.
Ε.Μ.: Δεν μου αρέσει κανένας χαρακτηρισμός, ούτε ταυτίζομαι με κάτι τέτοιο. Ο καθένας έχει τη δική του προσωπικότητα, δεν χρειάζεται να ακούμε κάτι συγκεκριμένο ή να διασκεδάζουμε το ίδιο επειδή είμαστε surfers.

Πηγαίνετε στο εξωτερικό για αγώνες ή surf διακοπές;Κ.Κ.: Ναι. Προσπαθώ να κάνω ένα ταξίδι τον χρόνο, κατά βάση Ινδονησία ή Μαλδίβες. Αλλά όχι για αγώνες.
Ε.Μ.: Ταξιδεύω αρκετά στο εξωτερικό. Έχω κάνει surf σχεδόν σε όλους τους ωκεανούς, συλλέγοντας εμπειρία αλλά και ευχαρίστηση.
Ν.Α.: Ναι, αλλά προτιμώ να εξερευνώ τα σημεία της Ελλάδας που ακόμα δεν είναι γνωστά.

Ποια είναι η χώρα-Μέκκα του surf και ποιας εθνικότητας οι κορυφαίοι αθλητές;Κ.Κ.: Μέκκα του surf είναι η Αμερική και συγκεκριμένα η πολιτεία της Hawaii. Εκεί άρχισαν όλα. Αμερικανοί και Αυστραλοί είναι κατά βάση οι τοπ, αν και τα δύο τελευταία χρόνια οι παγκόσμιοι πρωταθλητές είναι Βραζιλιάνοι.
Ε.Μ.: Αυστραλία και Αμερική. Οι περισσότεροι surfers του Worlds Surf League (WSL) είναι από κει.

Ο must εξοπλισμός για να ξεκινήσει κάποιος να κάνει surf ποιος είναι;Ε.Μ.: Ένα σανίδι και μια στολή.
Κ.Κ.: Softboard, leash, fins, wetsuit. That’s it.
Ν.Α.: Στολή, σανίδα, leash και αγάπη για τη θάλασσα.

Σας έχει συμβεί ποτέ κάτι παράξενο, απρόοπτο ή ενδεχομένως επικίνδυνο την ώρα που περιμένετε ένα κύμα;Ε.Μ.: Η πιο επικίνδυνή μου στιγμή ήταν στη Μαδέιρα στον Ατλαντικό. Η κατάσταση που έζησα εκεί ήταν «φωτιά» – σε κάθε session κυριαρχούσε φόβος. Σέρφαρα με αρκετά μεγάλα κύματα, ίσως τα μεγαλύτερα που έχω δει ως τώρα. Στο τέλος λοιπόν ενός session, έπρεπε να βγω περνώντας ένα μεγάλο shore break πάνω σε τεράστια βράχια. Ο συγχρονισμός μου δεν ήταν σωστός και έτσι βρέθηκα να με χτυπάει ένας τεράστιος αφρός πάνω στα βράχια. Όλα καλά τελικά.
Ν.Α.: Με την ενασχόληση με τα θαλάσσια αθλήματα σανίδας συναντάς θαλάσσια πλάσματα, αντιμετωπίζεις περίεργες καιρικές συνθήκες και κινδυνεύεις/ρισκάρεις σε ορισμένες περιπτώσεις. Είναι όλα μέσα στο παιχνίδι.
Κ.Κ.: Μου έχουν συμβεί διάφορα που έχω τρομάξει, αλλά τίποτα επικίνδυνο. Στην California, σε ενα spot στη La Jolla, περίμενα πάνω στη σανίδα όταν ένιωσα κάτι να τραβάει το leash μου και συνεπώς το πόδι μου. Τρομοκρατήθηκα πολύ, αλλά τελικά ήταν μια baby φώκια που αποφάσισε να παίξει με τον εξοπλισμό μου. Μετά από δύο μέρες είδαμε μια παρόμοια μικρή φώκια ξεβρασμένη και δαγκωμένη από καρχαρία στο ίδιο spot.