Αν ήξερα πως πρόκειται η Αντζελίνα Τζολί να επισκεφθεί την πολύπαθη και πολλαπλώς λεηλατημένη Ελλάδα ως πρέσβειρα του ΟΗΕ, θα μεταμορφωνόμουν σε πρόσφυγα και θα της έλεγα, «Αντζελίνα πριν πας στον Τσίπρα κοίτα γύρω σου. Σ’ολους τους τοίχους γράφει μετανάστες!»
Του Σωτήρη Νούσια
H Aντζελίνα Τζολί επισκέφθηκε την χώρα μας ως υπεύθυνη συντονισμού από τον ΟΗΕ για να αποκτήσει μια εκ του σύνεγγυς οπτική στο ακανθώδες προσφυγικό ζήτημα που ταλανίζει την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εν πρώτοις φαντάζομαι πως δεν κινδυνεύει να την απελάσει ο Καμένος αν ονομάσει εν τη ρύμη των Αγγλικών της τα Σκόπια-Μακεδονία. Ευτυχώς την γλυτώνει και θα επιστρέψει σώα.
Πριν επιστρέψει όμως καλό θα ήταν να την ξεναγήσουν κάτω από τις γέφυρες των δυτικών συνοικιών της Αθήνας, τους σκουπιδότοπους, στα ερείπια των χρυσών ελεφάντινων σταδίων των ερειπωμένων Ολυμπιακών Αγώνων, στα νοσοκομεία της ασφαλιστικής επαιτείας και τις γωνιές των αστέγων, άπορων και τοξικομανών.
Το Μαξίμου δεν είναι ούτε κατά διάνοια η καλή εκδοχή της Ελλάδας της ανάπτυξης. Είναι μόνο ένα Μέγαρο πρωθυπουργικών φαντασμάτων και ευφάνταστα θεωρητικών υπουργικών συμβουλίων. Οι Υπουργοί με την ταχύτητα που ανέπτυσσαν στους αποκλεισμένους δρόμους δεν μύρισαν ποτέ τα δακρυγόνα ούτε είδαν το άγριο ξύλο που πέφτει σε κάθε διαδήλωση. Τα φιμέ τζάμια καθρέπτιζαν την πολυτέλεια της περιθωριοποιημένης μοναξιάς τους, μπροστά από ακριβά ξενοδοχεία με πρόθυμους υπηρέτες και κομιστές διαφόρων ειδών αποσκεύων. Για να χωρά ότι δεν μπορούσε να κρυφτεί στους ειδικούς λογαριασμούς των χαρτοφυλακίων τους. Των σκανδάλων και των αναξιοπρεπών «έσχες» δίχως πόθεν. Στα χειροκροτήματα και τις χειραψίες με αμφιβόλου ποιότητας Χριστοφοράκους. Καμιά φορά και αμφιβόλου ταυτότητας προέλευσης.
Δεν μπορείτε κυρία Τζολί να τα δείτε όλα αυτά. Ούτε θα σας τα πουν. Δεν θα ακούσετε για ιστορικών διαστάσεων γενοκτονίες και πολιτικές διώξεις. Δεν φτάνει να θαυμάζετε όσα έμειναν από τον Παρθενώνα και την Ακρόπολη γνωρίζοντας τον τόπο των υπολοίπων. Όπως δεν φτάνει μια βόλτα στην «σικάτη» και «καλοστεκούμενη» μεριά της Αθήνας για να κρυφτεί η «μπόχα» η ένδεια και η απαξίωση που χρέωσαν αυτή τη χώρα χρεοκοπώντας την. Θέτοντας την στο περιθώριο ως παρία. Απλά και μόνο για να θαυμάσουν το αρχαίο κάλλος και την ιστορία. Ενός ξεθωριασμένου παρελθόντος κι ενός ακόμη πιο θαμπού μέλλοντος. Το παρόν έτσι κι αλλιώς πάντα το ζείς…
Μέλος με Α.Μ. 13363
