Ήταν 6 Ιανουαρίου του 1897 όταν ο τότε Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης Γαβριήλ μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας συγκέντρωσε όλους τους ιερείς της περιοχής στον Ιερό Ναό του Αγίου Χαραλάμπους και από εκεί πλήθος πιστών στην Τουρκοκρατούμενη Πρέβεζα με τα εξαπτέρυγα να προπορεύονται, έφθασαν στην θάλασσα στο μόλο του Αναστάση Ποταμιάνου. Εκεί μετά το πέρας του αγιασμού σύμφωνα με το Ημερολόγιο του τοτε Δημάρχου Πρέβεζας Ιωάννη Ρέντζου, ο Μητροπολίτης Γαβριήλ έρριψε τον τίμιο σταυρό στην Θάλασσα και «τούτο πρώτη φορά οπού έγινε εις την Πρέβεζαν και έμεινε πλέον συνήθεια και εξακολουθεί να γίνεται κατ’ έτος».
Ο Γαβριήλ έμεινε γνωστός για την ευρεία μόρφωση του (Ιερατική σχολή Χάλκης, Νομική), την Ευρωπαϊκή κουλτούρα του (παρέμεινε για πολλούς χρόνους στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στη Γαλλία) και τις αντιδράσεις που η «κοσμικότητα» του προκαλούσε. Από την Μητρόπολή Βάρνας παραιτήθηκε ο ίδιος, ενώ παύθηκε από τις Μητροπόλεις Τραπεζούντος και Νικοπόλεως. Στην περίπτωση της Νικοπόλεως έχουμε την πληροφόρηση πως παύτηκε «εκ συκοφαντίας γείτονος μητροπολίτου»
Ο Τότε Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης έμεινε στην ιστορία για αυτή την καινοτομία που εισήγαγε στην Χριστιανική Εκκλησία και αυτό το έκανε πρώτη φορά από την Πρέβεζα.
Μέλος με Α.Μ. 13363
