παρεχόμενον απέστειλας ημιν »
ἀπό δύο χιλιάδες χρόνια πέρασαν ἀφ᾽ ὅτου ἀκούσθηκε ὁ Ἀγγελικός ὕμνος «Δόξα εν υψίστοις Θεω καί επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκ. 2,14). Κι ὅμως ἡ εἰρήνη δέν ἦλθε.
Ἀπεναντίας πόλεμοι, ἀναταραχές, συγκρούσεις, μαζικές δολοφονίες, αἱματοχυσίες
σημαδεύουν τήν καθημερινή μας ζωή. Ἐναγωνίως ζητεῖται εἰρήνη «καί οδόν ειρήνης ουκ εγνωσαν» κατά τόν
ψαλμωδό.
ὅμως άδελφοί μου ἡ εἰρήνη ἦλθε. Ὁ Ἀγγελικός ὕμνος ἐξαγγέλει τήν πραγματικότητα.
Εἰρήνη εἶναιὁ ἐνανθρωπήσας Θεός, τό βρέφος τῆς Βηθλεέμ, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός
«Αυτός γάρ εστίν ειρήνη ημων» ( φ.
2,14) κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο. Ὁ Υἱός λαμβάνει ἀνθρώπινη σάρκα καί ἑνώνει
ἀνθρωπότητα καί θεότητα.ὉΧριστός εἶναι εἰρήνη καί δίνει εἰρήνη.
πρίν τό Πάθος Του ἔδωσε εἰρήνη στούς μαθητές Του «Ειρήνην αφίημι υμιν, ειρήνη τήν εμήν δίδωμι υμιν» «Σας δίνω δηλαδή τήν αληθινή, τήν
βασανιστηρίων γιατί εἶχαν τήν εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ. Ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ εἶναι
κοινωνία μέ τόν Χριστό. Εἶναι ἡ «των παθων απαλλαγή » κατά τόν Μᾶρκο τόν Ἀσκητή. Εἶναι ἡ παραμονή ἐντός μας
τῆς Ἁγίας Τριάδος. Αὐτός πού ἀγαπᾶ τόν Χριστό καί ἐφαρμόζει τίς ἐντολές του
γίνεται κατοικητήριο τῆςἉγίας Τριάδος.
τό λάθος, τί κάνουμε λάθος,ἀδελφοί μου; Ζητοῦμε τήν εἰρήνη, ἀγωνιζόμαστε γι ᾽ αὐτήν,
ὁμιλοῦμε γι᾽ αὐτήν,
τό λάθος μας. Ἡ εἰρήνη εἶναι προϊόν τοῦ οὐρανοῦ, εἶναι δῶ ρο Θεοῦ. Ἡ ἀληθινή, ἡ
πραγματική, ἡ μόνιμη εἰρήνη δέν ὑπάρχει ἔξω καί πέρα ἀπό τόν Θεό.
« υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου
» καί ἡ εἰρήνη αὐτή παρέχεται ἄνωθεν ὅπως διατυπώνεται ὡ ς αἴτημα « υπέρ της ανωθεν ειρήνης καί της σωτηρίας των ψυχων».
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Ἀρχιεπί σκοπος Θεσσαλονίκης στήν θαυμάσια ὁμιλία του
στήν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου προτρέπει ὅλους «Ειρηνεύσωμεν ουν πρός τόν Θεόν τά
ευάρεστα αυτω
τήν σάρκα τω πνεύματι …Ειρηνεύσωμεν
πρός αλλήλους ανεχόμενοι αλλήλων καί χαριζόμενοι…»
τό πολύτιμο, μονάκριβο, μοναδικό καί ὡραῖο δῶρο τῆς εἰρήνης.
ἡ εἰρήνη συνεπῶς, πού τόσο ἔχουμε ἀνάγκη σήμερα μιᾶς κι ὁ κόσμος γύρω μας
μετακινεῖται συνεχῶς καί εἶναι ἄγνωστο τό τέλ ος αὐτῆς τῆς ξέφρενης διαδρομῆς,
«η υπερέχουσα
πάντα νουν» ἄς περιφρουρεῖ τίς καρδιές ὅλων μας ὥστε νά ὑποδεχθοῦμε τόν
Ἄρχοντα τῆς εἰρήνης, τόν ἐνανθρωπήσαντα Υἱό καί Λόγο τοῦΘεοῦ ἀξίως καί εὐαρέστως
σέ Αὐτόν.