Δελτία Τύπου των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων
ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Ν. ΠΡΕΒΕΖΑΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
6/11/2015
Απεργία Πέμπτη 12 Νοέμβρη
Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ν. Πρέβεζας καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τις νέες και τους νέους όλης της χώρας, στην 24ωρη Γενική Απεργία την Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015 και στο συλλαλητήριο των συνδικάτων στις 10:30π.μ. στο Εργατικό Κέντρο.
Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι νέες και οι νέοι της χώρας μας, για μια ακόμη φορά, έπειτα από έξι χρόνια ανελέητης επίθεσης στα εργασιακά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα, έπειτα από έξι χρόνια συνεχούς υποτίμησης της ζωής μας, από τις πολιτικές και την εφαρμογή των μνημονίων, καλούμαστε να πληρώσουμε τα νέα βάρβαρα σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα του 3ου μνημονίου δημοσιονομικής προσαρμογής, που ισοπεδώνουν και καταργούν ότι έχει απομείνει «όρθιο».
Είναι προφανές ότι και αυτή η Κυβέρνηση, αθετώντας τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, συνεχίζει με την ίδια «φιλοσοφία» τις πολιτικές τιμωρητικής λιτότητας, φτώχειας και εξαθλίωσης.
Το πρόγραμμα γι’ άλλη μια φορά δεν βγαίνει…
Τα αποτελέσματα της νεοφιλελεύθερης αυτής πολιτικής είναι τραγικά για την κοινωνία και την οικονομία.
Τα λουκέτα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις πολλαπλασιάζονται, παρασύροντας την ανεργία σε νέα πρωτοφανή επίπεδα – στατιστική 27% και πραγματική 32% – δημιουργώντας τεράστιο πρόβλημα στον κοινωνικό ιστό της πατρίδας μας, αλλά και στα ασφαλιστικά ταμεία.
Οι μισθοί και οι συντάξεις γκρεμίζονται, αφού προγραμματίζεται κατάργηση των επικουρικών και νέα μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης, που θα αφορά και τους ήδη συνταξιούχους, ενώ οι περικοπές θα αφορούν και τις συντάξεις κάτω των 1.000€!!!
Την ίδια ώρα οι όροι αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας κατά 70% διαμορφώνονται με ατομικές συμβάσεις εργασίας, ο κατώτατος μισθός δεν επανήλθε στα 751€, πάνω από ένα (1) εκατομμύριο συνάδελφοί μας παραμένουν απλήρωτοι από 3 έως 12 μήνες, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία γίνεται καθεστώς, τα οικογενειακά και προνοιακά επιδόματα βρίσκονται υπό κατάργηση, ενώ οι κλαδικές συμβάσεις αποτελούν είδος προς εξαφάνιση.
Εν μέσω ύφεσης και capital controls, εξετάζουν την άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας, ενώ την ίδια στιγμή ο ρυθμός αύξησης των δανείων σε καθυστέρηση αυξάνεται. Ειδικά σε συγκεκριμένες κατηγορίες δανείων οι καθυστερήσεις είναι εκτός ελέγχου, με τα περισσότερα προβλήματα να παρουσιάζονται στα στεγαστικά δάνεια πρώτης κατοικίας.
Όλα τα παραπάνω δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα φτωχοποίησης των οικογενειών, αποπολιτικοποίησης της κοινωνίας και διάλυσης της εναπομείνασας οικονομίας, ενώ την ίδια ώρα τα σχέδια παραγωγικής ανασυγκρότησης παραμένουν ανενεργά και μόνο στη «σφαίρα φαντασίας» της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Τα πάντα μπορεί να πέρασαν και να περνούν από τον Προκρούστη της ελαφρότητας και του κοινωνικού αυτοματισμού στρέφοντας τη μια κοινωνική ομάδα απέναντι στην άλλη, μπορεί δια της μεθόδου της παραπλάνησης να κερδήθηκε πολιτικός χρόνος και χρόνος κοινωνικής ανοχής, τώρα όμως τα λόγια στέρεψαν και τα μέτρα που παίρνει η σημερινή Κυβέρνηση έρχονται τάχα ως «νομοτελειακή αναγκαιότητα».
Μέσα σε αυτό το νοσηρό πολιτικό και οικονομικό σκηνικό, που όλες οι κοινωνικές ομάδες χειμάζονται από τα νέα άδικα και αντικοινωνικά μέτρα,
Απεργούμε, διαδηλώνουμε και απαιτούμε:
-
Άμεση κατάργηση του συνόλου των αντεργατικών μνημονιακών διατάξεων που οδήγησαν στο στραγγαλισμό των συλλογικών εργατικών δικαιωμάτων και εγγυήσεων και την εμπέδωση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Κανένα άλλο μέτρο που θα επιβαρύνει τα συνήθη υποζύγια τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
-
Kαμία αλλαγή στην κοινωνική ασφάλιση που θα μετατρέπει τις συντάξεις σε επιδόματα φτώχειας.
-
Ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης της ανεργίας και ανακούφισης των ανέργων. Καμία εξαίρεση από την εργατική προστασία λόγω ηλικίας.
-
Άμεση κατάργηση της εμπλοκής της κρατικής εξουσίας στον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου. Αποκατάσταση της διαδικασίας, του περιεχομένου και της καθολικότητας ισχύος του συνόλου των όρων (μισθολογικών και λοιπών) της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και άμεση επαναφορά σε σταθερές βάσεις των πυλώνων του συλλογικού εργατικού δικαίου για την επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων και τη μετενέργεια του συνόλου των όρων τους.
-
Αποτελεσματική προστασία της πρώτης κατοικίας. Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη!
-
Καμία παρέμβαση στην αποτελεσματική άσκηση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, καμία παρέμβαση στο ισχύον πλαίσιο για την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση και την απαγόρευση του lock out (ανταπεργία) των εργοδοτών.
-
Να μπει οριστικό τέλος στις πολιτικές φορομπηχτικής επιδρομής κατά των μικρομεσαίων, συγκαλυμμένης προστασίας των φοροκλεπτών και των μεγαλοφειλετών, εκχώρησης του δημόσιου πλούτου σε πανίσχυρους εγχώριους και διεθνείς ομίλους, πολιτικές δραματικής υποβάθμισης της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας και των Κοινωνικών Υπηρεσιών, πολιτικές βίαιης και αντιδημοκρατικής προσβολής των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
-
Επανασύσταση των φορέων εργατικής εστίας και κατοικίας που σήμερα είναι αναγκαία κάθε άλλο παρά ποτέ και έχουν πολλαπλασιαστικά οφέλη για τους αδύναμους συνανθρώπους μας.
-
Διασφάλιση από το Κράτος της βιωσιμότητας και των παροχών των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και την επαναφορά των κύριων και επικουρικών συντάξεων σε επίπεδα αξιοπρεπούς διαβίωσης.
-
Διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των οργανισμών και επιχειρήσεων κοινωνικής ωφέλειας. Όχι στο ξεπούλημα των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.
-
Δίκαιο φορολογικό σύστημα. Ελάφρυνση των μισθωτών και των συνταξιούχων από τα άδικα και υπέρμετρα βάρη της φορολογικής επιδρομής.
-
Τέλος στον αυταρχισμό και τη φτωχοποίηση.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα νέο σκληρό μνημόνιο με επαχθείς όρους, με προκρούστεια προαπαιτούμενα, με μέτρα που δίνουν τη χαριστική βολή σε κοινωνία και οικονομία, με νομοθετήματα που καταργούν κάθε εργασιακή παροχή και κοινωνική ασφάλεια. Στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι οι «δοκιμασίες» θα περάσουν χωρίς κοινωνικές αντιδράσεις, χωρίς πολιτικές «απώλειες». Έτσι εξέλαβαν την πρώτη φάση ψήφισης των προαπαιτούμενων…των «ορεκτικών» όπως τ’ αποκάλεσαν. Θα ψηφιστούν, θα πονέσουν, θα «ξεχαστούν»…είναι το μοναδικό σχέδιό τους και περιμένουν να περάσουν τη δεύτερη φάση, το «κυρίως πιάτο» που θα έρθει τον Νοέμβριο ή τον Δεκέμβριο και θα είναι ο «οδοστρωτήρας» του Ασφαλιστικού. Απέναντι σ’ αυτές τις νέες αντικοινωνικές πολιτικές δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς, δεν μπορούμε να μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια περιμένοντας το μοιραίο… Έχουμε χρέος απέναντι στις οικογένειές μας, απέναντι στα παιδιά μας που μεταναστεύουν σ’ άλλες χώρες, (την ίδια στιγμή που η πατρίδα μας μετατρέπεται σε «αποθήκη ψυχών» έναντι «ανταλλαγμάτων»), έχουμε χρέος απέναντι στους απόμαχους της εργασίας, να αντιδράσουμε δυναμικά να δώσουμε άλλη μια μάχη, την μάχη των μαχών και να βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!! ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ!!! ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!!! ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ!!! ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ μαζί, καλούμαστε να αντιπαρατεθούμε στις νέες απορρυθμίσεις της ζωής μας, στη νέα λαίλαπα μέτρων υποβάθμισης του επιπέδου διαβίωσής μας και ν’ ανατρέψουμε τις σχεδιαζόμενες αντιασφαλιστικές, αντικοινωνι- κές (απο)ρυθμίσεις, που θα μετατρέψουν την κοινωνική ασφάλιση σε ιδιωτική και τις συντάξεις σε φιλοδώρημα όπως προτείνεται στο κείμενο της επιτροπής «σοφών»!!! Το κάναμε στο παρελθόν με τον αντιασφαλιστικό «Νόμο Σιούφα» και το «ασφαλιστικό» Γιαννίτση, αλλά και στο πρόσφατο παρελθόν με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις μας κατά των μνημονίων και των απορρυθμίσεων των εργασιακών και συλλογικών μας δικαιωμάτων.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μπορούμε να αποτρέψουμε τα χειρότερα και να ανατρέψουμε τα προηγούμενα!!!
ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ αρκεί να το πιστέψουμε!!!
Αρκεί ο καθένας και η καθεμιά από εμάς να επιλέξει τι είδους ασφάλεια θέλει: ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ή ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ;
ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ στη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ την Πέμπτη 12 Νοέμβρη στη συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο 10:30π.μ..
Γραμματεία Τύπου
12 ΝΟΕΜΒΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 9:30 π.μ στον ΟΤΕ
Το 3ο βάρβαρο μνημόνιο κλιμακώνει την αντιλαϊκή και αντεργατική επίθεση. Ο κατάλογος των «προαπαιτούμενων» που ήδη ψηφίστηκαν, και τα μέτρα και οι νομοθετικές παρεμβάσεις που ακολουθούν για την εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων είναι μακρύς και δυσβάσταχτος. Αποτελεί μια στρατηγικού χαρακτήρα επίθεση στον κόσμο της εργασίας, με βάθος και αντιδραστική κατεύθυνση, με στόχο την αναδιάρθρωση συνολικά της εργασίας, των εργασιακών σχέσεων και την ραγδαία επιδείνωση της θέσης της εργαζόμενης πλειοψηφίας προς όφελος των κερδών και της ανάπτυξης του κεφαλαίου.
Με κατεπείγουσες διαδικασίες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θέλει άμεσα να νομοθετήσει και να εφαρμόσει όλα τα μέτρα των προηγούμενων μνημονίων σε Ασφαλιστικό, Φορολογικό και Εργασιακά. Οι έλεγχοι των δανειστών και τα κλιμάκια της τρόικας-«θεσμών» επέστρεψαν στο «έργο» τους, ώστε μαζί με την κυβέρνηση να υλοποιήσουν τις αντιλαϊκές συμφωνίες.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι και οι συνταξιούχοι, έρχονται αντιμέτωποι όχι μόνο με τη φοροεπιδρομή και το χαράτσωμα, αλλά και με την παραπέρα μείωση συντάξεων, τη μείωση ή την κατάργηση παροχών, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τις απολύσεις, το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία και μια ολόκληρη ακολουθία αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων».
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από τον Αγώνα και τη Σύγκρουση
Απέναντι στην επίθεση του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ-συγκυβέρνησης υπάρχει μόνο μια διέξοδο και λύση για τους εργαζόμενους: Αγώνας μαζικός, ταξικός, γενικευμένος. Αγώνας με κριτήριο και αιτήματα τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, με αποφασιστικότητα και διάρκεια
Τέτοιον αγώνα δεν μπορεί και δεν θέλει να τον οργανώσει ο –παλιός και νέος- κυβερνητικός συνδικαλισμός. Η ΓΣΕΕ και οι κυρίαρχες δυνάμεις στις μεγάλες ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, έχουν αποδεχτεί την πολιτική των «μεταρρυθμίσεων», έχουν ψηφίσει τα μνημόνια, λέγοντας ένα μεγαλοπρεπές ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου, συντασσόμενοι με τον ΣΕΒ και όλο το μαύρο μπλοκ όσων φέρνουν και εφαρμόζουν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Σε αυτούς οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να έχουν καμία εμπιστοσύνη, πρέπει να τους γυρίσουν αποφασιστικά την πλάτη. Δεν θα οργανώσουν καμία μάχη, παρά μόνο κινήσεις επιβίωσής τους και αποσυντονισμού των αγώνων σε λαθεμένη κατεύθυνση. Η ηγεσία του ΠΑΜΕ από την άλλη επιμένει στον άγονο δρόμο της περιχαράκωσης αρνούμενη την κοινή δράση και τη μετωπική συσπείρωση όλων των ταξικών δυνάμεων.
Η σύγκρουση όμως που απαιτείται για να ανατραπεί η πολιτική του μαύρου μετώπου, για να μην περάσουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, για να πάρουν οι εργαζόμενοι πίσω όσα τους έκλεψαν και να διεκδικήσουν όσα τους αξίζουν, δεν μπορεί να γίνει με άσφαιρες «ντουφεκιές στον αέρα».
Οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και οι άνεργοι, συνολικά ο λαός και η νεολαία είναι οι μόνοι που μέσα από τις συντονισμένες αγωνιστικές τους πρωτοβουλίες, μέσα από τα πρωτοβάθμια σωματεία τους, τις συλλογικότητές τους σε κάθε χώρο και κλάδο, σε κάθε πόλη και γειτονιά μπορούν να αναστρέψουν αυτή την κατάσταση. Να ανατρέψουμε συνολικά την πολιτική του Κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ – Συγκυβέρνησης και των μνημονίων που επιβάλουν. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Σε αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται:
1. Γενικές συνελεύσεις πρωτοβουλίες κινητοποιήσεων από όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία.
2. Συζήτηση και απόφαση για άμεσο πλαίσιο αιτημάτων πάλης, με λογική ανατροπής των νόμων, των μνημονίων και όλου του αντεργατικού πλαισίου που προωθείται. Αιτήματα πάλης και άμεσες διεκδικήσεις για να ζήσουν οι εργαζόμενοι τώρα και με αξιοπρέπεια, με αύξηση των αποδοχών άμεσα, με μείωση των ωρών εργασίας, με κατάργηση όλων των μέτρων που χειροτέρεψαν τη θέση μας. Με ανατροπή της σχέσης μισθών-κερδών. Να χάσει πλούτο και κέρδη το κεφάλαιο για να ζήσουν οι εργαζόμενοι. Να πληρώσουν οι δημιουργοί της κρίσης για να ζήσουν οι άνεργοι και οι νέοι.
3. Συγκρότηση ενός κέντρου αγώνα πέρα από τις γραφειοκρατίες και τον υποταγμένο εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Πραγματικές και μαζικές διαδικασίες βάσης για αποφάσεις αγώνα και πανεργατικό συντονισμό.
4. Πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, στα χέρια των εργαζομένων, με λογική διάρκειας και αποφασιστικότητας. Συλλαλητήρια, εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις, καταλήψεις και απεργίες με σχεδιασμό κλιμάκωσης και συνέχειας. Μορφές που θα συσπειρώνουν και θα εμπνέουν την πλειοψηφία των εργαζομένων, με επιτροπές αγώνα, συνελεύσεις ανά κλάδο και χώρο δουλειάς, στην κατεύθυνση του οργανωμένου συλλογικού μαζικού αγώνα ρήξης και ανατροπής της βάρβαρης αντεργατικής πολιτικής .
5. Συνολική αντιπαράθεση και ενιαία απάντηση του κινήματος, ενάντια στα μέτρα που ψηφίζονται, μαζί με πάλη για τα κομβικά και αναγκαία αιτήματα για διαγραφή του χρέους, σύγκρουση με τον μονόδρομο του κεφαλαίου, ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ, κρατικοποίηση-εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση.
Τώρα είναι ώρα ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης.
Τώρα είναι ώρα αγώνα και ξεσηκωμού.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ
εργαζομένων-ανέργων και πρωτοβάθμιων σωματείων Πρέβεζας
Μέλος με Α.Μ. 13363
