Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς τόσο ωραία, όσο φαίνονται…

Καθ’ οδόν προς την Πρέβεζα χτες το απόγευμα συνάντησα πολύ κοντά
στο δρόμο αυτή τη φορά,
αμέτρητα φλαμίγκος. Κολυμπούσαν στη
λιμνοθάλασσα λίγο μετά το κάστρο της Αγίας Μαύρας, από τη μεριά που
είναι τα διαβασιδια. Έκαναν παιχνίδια, και πετούσαν χαμηλά,
αδιαφορώντας για το δυνατό αέρα που κουνούσε ακόμα και τη φωτογραφική
μου μηχανή.

Ήταν ένα μοναδικό θέαμα. Αρκετοί άνθρωποι που είτε έρχονταν είτε
έφευγαν σταματούσαν και τα θαύμαζαν. Όση ώρα βρέθηκα εκεί σταμάτησαν
αυτοκίνητα, βγήκαν φωτογραφικές μηχανές, κινητά τηλέφωνα, για να
αιχμαλωτίσουν εξαιρετικές εικόνες. Η χαρά και ο θαυμασμός ήταν έκδηλα
στις εκφράσεις τους.

Η επίσκεψη αυτών των πουλιών είναι μια ευλογία της φύσης για το νησί
μας. Ποιος δεν θα ήθελε φτάνοντας ή φεύγοντας σ’ έναν τόπο να τον
συντροφεύουν αυτές οι όμορφες εικόνες!

Τα πράγματα θα μπορούσαν να τελειώσουν όμορφα μέχρι εδώ. Αφού
καταλάγιασε ο ενθουσιασμός μου, συνειδητοποίησα ότι το μικρό πλάτωμα
που ήταν συγκεντρωμένος ο κόσμος, ήταν ένας κανονικός σκουπιδότοπος.
Παλιά στρώματα και σκουπίδια είχαν πεταχτεί δίπλα στο δρόμο, έχασκαν και
έφταναν μέχρι τη θάλασσα. Για να πλησιάσει κάποιος κοντά στη θάλασσα
έπρεπε να πατήσει επάνω τους!

Οφείλουμε ένα μεγάλο «μπράβο» στο συνάνθρωπο μας δράστη αυτής της
ενέργειας. Έγινε αφορμή όλοι όσοι βρέθηκαν να θαυμάζουν τα πανέμορφα
φλαμίγκος, να προσθέσουν ακόμα μια εικόνα στο μυαλό τους για το νησί
μας. Αυτή της βρωμιάς και της κακομοιριάς.

Βιολέττα Σάντα
 www.kolivas.de